Między Irakiem a trudnym miejscem

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.

Oryginalny tytuł:

Between Iraq and a Hard Place

Zawartość książki:

W dniu 2 sierpnia 1990 r. Saddam Husajn rozpoczął inwazję na Kuwejt, która splądrowała kraj, zabiła dziesiątki niewinnych ludzi i zniszczyła krajową infrastrukturę naftową. Ostatecznie udało się zebrać sojuszniczą koalicję, która zawróciła siły Saddama i uwolniła Kuwejt. Ale ile osób tak naprawdę zna wydarzenia, które miały miejsce w Iraku w roku poprzedzającym inwazję z wewnątrz partii rządzącej? Przez prawie rok pracowałem jako cywilny wykonawca bezpośrednio dla Rewolucyjnej Rady Dowodzenia, kierując zespołem zachodnich techników, którzy mieli zmodernizować bankowość w kraju. W dniu inwazji na Kuwejt wraz z setkami innych osób zostałem wzięty jako zakładnik przez iracki rząd. Obawiając się własnej śmierci, jak również moich bezpośrednich kolegów, pięć dni później poprowadziłem ucieczkę przez dwie pustynie w bezpieczne miejsce w Jordanii. Nie miałem wcześniejszego przeszkolenia wojskowego; tylko czystą wolę, by nie zginąć w wyniku działań rządu USA ani nie stracić życia dla szefów korporacji, którzy nie interweniowali w żaden sposób, by nam pomóc. To jest historia o tym, co widziałem w roku poprzedzającym Pustynną Tarczę, o czym nigdy nie słyszeliście ani nie czytaliście, a także o wydarzeniach, które nastąpiły po zakończeniu Pustynnej Burzy.

Jak wyglądało życie ówczesnych pokojowo nastawionych ludzi, reżim i sposób jego działania, zdrady, "superbroń", Udaj Husajn, gazowanie Kurdów w Halabdży, broń masowego rażenia i zniszczenie jej zapasów przez wojsko USA, co spowodowało syndrom wojny w Zatoce Perskiej, a także skutki dla naszych żołnierzy, którym rząd USA zaprzeczał przez wiele lat. Tysiące ludzi i ich potomstwo cierpi z powodu tych skutków dzisiaj i będzie cierpieć przez następne pokolenia. Nigdy nie wróciłem do Iraku, ale wkrótce po Pustynnej Burzy pojechałem wykonać podobne zadanie w Królestwie Arabii Saudyjskiej, gdy na pustyni wciąż płonęły szyby naftowe. Tam również byłem "wtajemniczony" w działania rządu, próby odzyskania skradzionego złota, korupcję w rodzinie rządzącej, hipokryzję kraju i trudną sytuację Palestyńczyków pracujących i mieszkających w królestwie za wspieranie Iraku w wojnie z aliantami. Chociaż czekałem ćwierć wieku na opublikowanie tej książki z obawy przed zemstą za zawarte w niej materiały, mam nadzieję, że ta historia rzuci światło na wojnę i zniszczenie narodu i jego mieszkańców, które tak naprawdę wcale nie musiały być toczone. Wciąż mam traumę zarówno psychiczną, jak i fizyczną po tym doświadczeniu i prawdopodobnie będę miał ją do końca mojego naturalnego życia. Uwierz mi, w filmach jest to o wiele łatwiejsze i o wiele lepiej płatne!

Ale nauczyło mnie to również cennej lekcji życiowej: jeśli myślisz, że czas leczy wszystkie rany, to tak nie jest. Dlatego bliznę nazywa się blizną!