Michel Roux: Życie w kuchni

Opinie czytelników

Książka jest mieszanką autobiografii i przepisów kulinarnych nagrodzonego gwiazdką Michelin szefa kuchni Michela Roux Jr. Czytelnicy uważają ją za pouczającą, inspirującą i pełną humoru. Przepisy są przystępne dla domowych kucharzy, choć niektórzy uważają, że mogłyby być bardziej zróżnicowane. Ogólnie rzecz biorąc, jest to wysoce zalecane dla tych, którzy lubią gotować i chcą wglądu w życie szefa kuchni.

⬤ Zwięzła i wciągająca narracja
⬤ inspirująca i pouczająca treść
⬤ świetna równowaga biografii i przepisów
⬤ przystępne przepisy z osiągalnymi rezultatami
⬤ humorystyczna i skromna osobowość autora
⬤ dobrze wyprodukowana i atrakcyjna wizualnie.

⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że liczba przepisów jest niewystarczająca
⬤ kilku recenzentów zauważyło nakładanie się z inną książką Roux
⬤ zgłoszono pewne problemy fizyczne, takie jak podarte lub brakujące okładki.

(na podstawie 41 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Michel Roux: A Life in the Kitchen

Zawartość książki:

Życie - i życie za kulisami - jednego z najbardziej znanych brytyjskich szefów kuchni.

Rodzina Roux jest najbardziej wpływową rodziną związaną z jedzeniem w Wielkiej Brytanii. Poprzez swoje różne restauracje (Le Gavroche, Waterside Inn, Brasserie Roux) i usługi cateringowe wyszkolili wielu najlepszych brytyjskich szefów kuchni.

Albert i Michel Sr sprowadzili francuską kuchnię do Wielkiej Brytanii w latach sześćdziesiątych, a większość produktów była przywożona dwa razy w tygodniu z Francji przez matkę Michela w rodzinnym samochodzie. Michel dorastał w środowisku, w którym szanowano wyśmienite jedzenie i składniki, nigdy nie zadowalając się drugim najlepszym, a także podczas tradycyjnych francuskich rodzinnych wycieczek w poszukiwaniu dzikiej żywności. Opowiada o tym, jak to było dorastać jako część tej zżytej rodziny.

Opuścił szkołę w wieku 16 lat, aby rozpocząć swoją pierwszą praktykę u Maitre Patissier Hellegourarche w Paryżu. Następnie pracował z Alainem Chapelem w Mionnay, po czym odbył służbę wojskową w Pałacu Elizejskim, gotując dla prezydentów Giscarda d'Estaing i Francois Mitteranda. Po okresie gotowania w hotelu Mandarin w Hongkongu i cateringu w Londynie, przejął prowadzenie Le Gavroche w 1994 roku.