Merleau-Ponty i fenomenologia PTSD: Ukryte duchy traumatycznej pamięci

Oryginalny tytuł:

Merleau-Ponty and a Phenomenology of PTSD: Hidden Ghosts of Traumatic Memory

Zawartość książki:

Pomimo faktu, że badamy zespół stresu pourazowego (PTSD) od co najmniej końca XIX wieku, pozostaje on powszechny i w wielu przypadkach nieuleczalny. Merleau-Ponty i fenomenologia PTSD: Hidden Ghosts of Traumatic Memory rozpoczyna się od stwierdzenia, że zmagamy się ze skutecznym leczeniem PTSD, ponieważ po prostu nie rozumiemy go wystarczająco dobrze.

Wykorzystując fenomenologiczne podejście Maurice'a Merleau-Ponty'ego - które koncentruje się na pierwszoosobowym, żywym doświadczeniu ofiary traumy - Merleau-Ponty and a Phenomenology of PTSD: Hidden Ghosts of Traumatic Memory skupia się na przeformułowaniu naszego rozumienia traumy bojowej na dwa fundamentalne sposoby. Po pierwsze, koncepcje ucieleśnienia i adaptacji pozwalają nam zrozumieć istotę ludzką jako zasadniczo adaptacyjną. Pozwala nam to postrzegać traumatyczne reakcje również jako adaptacyjne.

Kiedy korzenie urazu traumatycznego zostaną przeformułowane w ten sposób, PTSD związane z walką można dokładniej zrozumieć jako zestaw objawów związanych z siłą i przetrwaniem, a nie słabością lub zaburzeniem. Po drugie, fenomenologia ujawnia, że osoby dotknięte traumą nawiedza inny duch. Przez ostatnie stulecie badania nad traumą we wszystkich dyscyplinach zakładały, że duch pojedynczego traumatycznego wydarzenia nawiedza cierpiącego.

Chociaż jest to prawdopodobnie część problemu, dalsze badania pokazują, że ci, którzy cierpią z powodu traumy, są również nawiedzani przez widmo świata bez znaczenia. Innymi słowy, fenomenologia ujawnia, że to, co jest ranne w traumie, to nie tylko umysł czy ciało, ale cały światopogląd jednostki. To właśnie tego aspektu urazu - niszczącej utraty własnego planu świata - brakuje w innych opisach traumy.

Merleau-Ponty and a Phenomenology of PTSD nie ma na celu podważania wcześniejszych badań w dziedzinie psychologii i neuronauki: Hidden Ghosts of Traumatic Memory wykorzystuje podejście fenomenologiczne, aby je połączyć i rozszerzyć. To właśnie w tym rozszerzeniu jesteśmy w stanie rozważyć to, co mogliśmy wcześniej przegapić - co może poprawić nasze zrozumienie i leczenie traumy w ogóle.