Meade i Lee pod Rappahannock Station: Pierwsza ofensywa Armii Potomaku po Gettysburgu, od Kelly's Ford do Rapidan, 21 października - Nove

Opinie czytelników

Książka Jeffreya Wm. Hunta „Meade and Lee at Rappahannock Station” jest częścią jego trylogii skupiającej się na często pomijanych starciach wojskowych na wschodnim teatrze amerykańskiej wojny secesyjnej po Gettysburgu. Książka zawiera szczegółowe analizy kluczowych graczy, wydarzeń i strategii zaangażowanych w tym okresie, w szczególności bitew wokół Rappahannock Station. Czytelnicy doceniają dogłębne badania, solidne pisanie oraz włączenie map i załączników, które poprawiają zrozumienie bitew.

Dobrze zbadane i pouczające, ze szczegółowym opisem mniej znanego okresu wojny secesyjnej. Pisanie jest wciągające i przystępne, utrzymując zainteresowanie czytelnika. Włączenie map, ilustracji i załączników pomaga wyjaśnić narrację. Wielu czytelników uważa, że książka ta wypełnia istotną lukę w literaturze dotyczącej wojny secesyjnej i oferuje nowy wgląd w decyzje przywódcze podejmowane przez generałów Meade'a i Lee.

Niektórzy czytelnicy początkowo zmagali się ze stylem pisania autora, opisując go jako wyjątkowy, ale pozbawiony naturalnego przepływu. Poziom szczegółowości może przytłoczyć nowych czytelników niezaznajomionych z wydarzeniami lub terminologią wojskową. Kilka recenzji sugeruje, że książka może być miejscami gęsta i wymaga uważnego czytania, aby w pełni zrozumieć złożoność kampanii.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Meade and Lee at Rappahannock Station: The Army of the Potomac's First Post-Gettysburg Offensive, from Kelly's Ford to the Rapidan, October 21 to Nove

Zawartość książki:

Wbrew powszechnemu przekonaniu, teatr wschodni późnym latem i jesienią 1863 roku nie był niczym nieznaczącym. Generałowie George Meade i Robert E. Lee kontynuowali swoje poprzednie działania, śmiało manewrując szachownicami wojny w celu uzyskania decydującej przewagi strategicznej i taktycznej. Działania kawalerii i bitwy sprawiły, że dla każdego, kto zwrócił na nie uwagę, stało się jasne, że wojna w Wirginii była daleka od rozstrzygnięcia pod Gettysburgiem. Ten okres wojny był pierwszym i jedynym, w którym Meade sprawował kontrolę nad Armią Potomaku na własnych warunkach, ale zarówno historycy, jak i studenci prawie go zignorowali. Jeffrey Wm Hunt znakomicie naprawia to niedopatrzenie w Meade and Lee at Rappahannock Station: The Army of the Potomac's First Post-Gettysburg Offensive, from Kelly's Ford to the Rapidan, October 21 to November 20, 1863.

To był fascynujący czas w północno-środkowej Wirginii. Po dojściu do siebie po masakrze w Gettysburgu, Departament Wojny w Richmond wysłał Jamesa Longstreeta i dwie dywizje z armii Lee do wzmocnienia Armii Tennessee Braxtona Bragga, gdzie pomogli wygrać bitwę pod Chickamauga. Wkrótce potem Waszyngton poszedł w jego ślady, wysyłając dwa korpusy Meade'a (XI i XII) do wzmocnienia Armii Cumberland Williama Rosecransa. Pomimo osłabienia, Lee skorzystał z okazji i rozpoczął śmiałą ofensywę, która wyparła Meade'a z Waszyngtonu, ale zakończyła się krwawą porażką pod Bristoe Station 14 października.

To, co wydarzyło się później, jest tematem Meade and Lee at Rappahannock Station, szybkiego i dynamicznego opisu śmiałej strategii Lee mającej na celu utrzymanie linii rzeki Rappahannock, podczas gdy Armia Potomaku cofała się na południe. Naciskany przez Waszyngton do walki, ale pozbawiony strategicznej elastyczności, Meade rozpoczął ryzykowną ofensywę, by przełamać obronę Lee nad rzeką Rappahannock i doprowadzić do decydującej bitwy. Dramatyczne walki obejmowały oszałamiający federalny triumf pod Rappahannock Station - który zniszczył dwie całe konfederackie brygady - co dało Meade'owi przewagę i inicjatywę w śmiertelnym pojedynku z Lee, który wycofał się na południe na nową pozycję za rzeką Rapidan. Wydawało się, że osławiona Armia Północnej Wirginii Lee straciła swoją magię po porażce w Pensylwanii.

Trzecia część wielokrotnie nagradzanej serii Meade and Lee jest oparta na oficjalnych raportach, historiach pułkowych, listach, gazetach i innych źródłach archiwalnych. Wspólnie przedstawiają one dzień po dniu, a czasem minuta po minucie, relację z pierwszej ofensywnej akcji armii Unii po Gettysburgu i wysiłków Lee, by ją odeprzeć. Oprócz polityki, strategii i taktyki, pióro Hunta umiejętnie analizuje zawiłe relacje dowodzenia, wątpliwe decyzje Lee i odważnego ducha walczących ludzi. Uzupełniona oryginalnymi mapami i znakomitymi fotografiami, Meade and Lee at Rappahannock Station jest znaczącym wkładem w literaturę wojny secesyjnej.