Ocena:
Zbiór esejów Siri Hustvedt „Mothers, Fathers, and Others” zawiera szereg prowokujących do myślenia utworów, które łączą osobistą historię, filozofię feministyczną i krytykę literacką. Podczas gdy wielu docenia intelektualne podejście i głębię wiedzy Hustvedt, niektórzy czytelnicy uważają jej późniejsze prace za zbyt pretensjonalne lub pobłażliwe. Kilka konkretnych esejów może być niepokojących, a z samą książką były problemy jakościowe.
Zalety:⬤ Angażujące i intelektualnie stymulujące eseje, które czują się jak rozmowy z genialnym przyjacielem.
⬤ Głęboka eksploracja tematów takich jak macierzyństwo, sztuka, feminizm i współczesne kwestie społeczne.
⬤ Dobrze napisana, z bogatym osobistym akcentem, szczególnie w esejach biograficznych.
⬤ Przemyślana krytyka i wgląd w literaturę i społeczeństwo.
⬤ Szeroka wiedza Hustvedta obejmuje wiele dyscyplin, dzięki czemu lektura jest wszechstronna.
⬤ Niektóre eseje mogą być niepokojące lub niepokojące do przeczytania, szczególnie ostatni o znanym morderstwie.
⬤ Kilka esejów zostało uznanych za zbyt specjalistyczne lub nieprzystępne.
⬤ Negatywne opinie na temat jej stylu pisania, niektórzy twierdzą, że stał się on nużący lub pretensjonalny.
⬤ Zgłaszane problemy z kontrolą jakości, takie jak brak stron w książce.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Mothers, Fathers, and Others: Essays
Feministyczna filozofia spotyka się z rodzinnymi wspomnieniami w tym „głębokim” (Publishers Weekly, recenzja z gwiazdką) nowym zbiorze esejów Siri Hustvedt, eksploracji przesuwających się granic, które definiują ludzkie doświadczenie, w tym granic, które zwykle uważamy za oczywiste - między nami a innymi, naturą a wychowaniem, widzem a dziełem sztuki - które okazują się znacznie mniej stabilne, niż nam się wydaje.
Opisana jako „Virginia Woolf XXI wieku” w Literary Review (Wielka Brytania), Hustvedt z listy Man Booker pokazuje swój rozległy intelekt i interdyscyplinarną wiedzę w tym zbiorze, który bez wysiłku porusza się między historiami swojej matki, babci i córki, artystycznymi matkami, Jane Austen, Emily Bront i Lousie Bourgeois, a szerszymi znaczeniami macierzyństwa w kulturze ukształtowanej przez mizoginię i fantazje o ojcowskim autorytecie. „Matki, ojcowie i inni” to podróż polimata w głąb palących pytań o rodzinną miłość i nienawiść, ludzkie uprzedzenia i okrucieństwo oraz transformującą moc sztuki.
Ta poruszająca, zaciekła i często zabawna książka mówi wreszcie o tym, że bycie żywym oznacza bycie w stanie ciągłej, dynamicznej wymiany z tym, co nas otacza, a impuls do wyznaczania twardych i szybkich konceptualnych granic tam, gdzie ich nie ma, niesie ze sobą poważne teoretyczne i polityczne niebezpieczeństwa.
