Matka mojej siostry: Wspomnienia z wojny, zesłania i stalinowskiej Syberii

Opinie czytelników

Książka „Matka mojej siostry” to mocny i emocjonalny pamiętnik, który opowiada o doświadczeniach polskiej rodziny podczas i po II wojnie światowej, koncentrując się w szczególności na zmaganiach matki i jej córki w obliczu ekstremalnych trudności w sowieckim obozie pracy. Narracja przeplata się z eksploracją własnej tożsamości autorki jako córki ocalałych, zapewniając przejmującą refleksję na temat dynamiki rodziny, tożsamości kulturowej i długotrwałych skutków traumy.

⬤ Wyjątkowo dobrze napisana i angażująca emocjonalnie, przykuwająca uwagę czytelnika.
⬤ Oferuje unikalną perspektywę, przeplatając doświadczenia matki i córki, pokazując, jak traumatyczne przeżycia z przeszłości wpływają na obecne relacje.
⬤ Zapewnia autentyczny i żywy obraz wydarzeń historycznych dotyczących polskich doświadczeń podczas II wojny światowej, które są często pomijane.
⬤ Podkreśla tematy determinacji, miłości i odporności rodziny w obliczu przeciwności losu.
⬤ Książka jest pouczająca i służy jako wartościowa relacja historyczna zarówno dla czytelników niezaznajomionych, jak i zaznajomionych z historią Polski.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać strukturę narracji, która naprzemiennie zmienia osie czasowe, za nieco mylącą.
⬤ Emocjonalna głębia pamiętnika może być dla niektórych przytłaczająca, ponieważ porusza ciężkie tematy traumy i przetrwania.
⬤ Choć książka jest wciągająca, wymaga emocjonalnego zaangażowania, które może nie przypaść do gustu każdemu czytelnikowi.

(na podstawie 91 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Sister's Mother: A Memoir of War, Exile, and Stalin's Siberia

Zawartość książki:

Donna Solecka Urbikas dorastała na Środkowym Zachodzie w złotych latach amerykańskiego stulecia. Ale jej urodzona w Polsce matka i przyrodnia siostra znosiły odczłowieczające warunki podczas II wojny światowej, pracując jako niewolnicy na Syberii. Wojna i wygnanie stworzyły głęboką więź między matką a starszą córką, którą Donna z trudem odnalazłaby z którąkolwiek z nich.

W 1940 roku Janina Ślarzyńska i jej pięcioletnia córka Mira zostały zabrane przez sowiecką tajną policję (NKWD) z ich małego rodzinnego gospodarstwa we wschodniej Polsce i wysłane na Syberię wraz z setkami tysięcy innych osób. Tak rozpoczęła się ich odyseja głodu, chorób, sprytnego przetrwania, desperackiej ucieczki przez kontynent i nowej miłości w strasznych okolicznościach.

Ale w latach 50. Donna z wyżu demograficznego tęskni za "normalną" amerykańską rodziną, podczas gdy Janinę i Mirę prześladuje przeszłość. W tym niezapomnianym pamiętniku Donna opowiada historię swojej rodziny i własną historię ocalałej, w końcu rozumiejąc zniszczoną matkę, która uratowała jej siostrę.

Finalistka konkursu na najlepszą tradycyjną książkę non-fiction, Chicago Writers Association.