Maszyna do pisania jest święta

Opinie czytelników

Książka stanowi kompleksowy przegląd Beat Generation, skupiając się na kluczowych postaciach, takich jak Allen Ginsberg, Jack Kerouac i William Burroughs. Wielu czytelników docenia jej szczegółowy kontekst historyczny i różnorodność głosów. Niektórzy jednak uważają, że stylowi pisania brakuje głębi i spójności narracyjnej, co czyni go mniej wciągającym dla tych, którzy szukają bardziej fabularnego podejścia.

⬤ Wszechstronna i dokładna eksploracja Beat Generation i jego kluczowych postaci.
⬤ Bogate szczegóły historyczne i kontekst otaczający epokę.
⬤ Wciągająca dla czytelników zaznajomionych z Beatami i oferująca wgląd w mniej znane postacie.
⬤ Książka dobrze się czyta dla osób zainteresowanych biografiami, z dobrą równowagą szczegółów i literackich plotek.

⬤ Niektórzy recenzenci uważają styl pisania za suchy, pozbawiony elokwencji oczekiwanej od książki o tak żywych postaciach literackich.
⬤ Narracja może wydawać się anegdotyczna i chaotyczna, co prowadzi do braku spójności.
⬤ Nadmierny nacisk na centralną rolę Ginsberga, przy czym niektórzy twierdzą, że pomija on kolaboracyjną naturę ruchu.
⬤ Może nie zapewniać wystarczającego wglądu lub głębi dla czytelników poszukujących dokładnej analizy literackiej.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Typewriter Is Holy

Zawartość książki:

Każdy, kto chce zrozumieć ferment kulturowy w Ameryce pod koniec XX wieku, musi znać pisma i życie tych niechlujnych cyganerii znanych jako Beats.

W tym niezwykle zabawnym dziele Bill Morgan, czołowy autorytet w kraju w dziedzinie tego ruchu i człowiek, który osobiście znał większość pisarzy Beat, opowiada ich historię, śledząc ich początki w latach czterdziestych XX wieku i ich wpływ na przewrót społeczny lat sześćdziesiątych.

Beats, poprzez swoje słowa i nonkonformistyczne życie, rzucili wyzwanie statecznej powojennej Ameryce. Wierzyli w wolną ekspresję, parali się wolną miłością i potępiali rosnący wpływ kultury wojskowej i korporacyjnej na nasze życie narodowe. Beats nie byli jednak świętymi. Brali za dużo narkotyków i pili za dużo alkoholu. Żarliwa wiara w spontaniczność, która charakteryzowała ich życie i twórczość, zniszczyła niektóre przyjaźnie.

Gdy obserwujemy ich perypetie i seksualne perypetie, przypomina nam się przede wszystkim, że chociaż ich życie osobiste mogło nie być święte, ich maszyny do pisania i ich trwałe słowa były bardzo.