Ocena:
Recenzje chwalą styl pisania Anne Morice, rozwój postaci i sprytną fabułę w „Dead on Cue”. Książka zawiera kapryśne narzędzie zbrodni i urocze postacie, w szczególności detektyw-amatorkę Tessę Crichton. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że historia jest krótka i nie tak wciągająca w porównaniu do innych dzieł Morice.
Zalety:Dowcipny dialog, sprytna i wiarygodna fabuła, zachwycające ekscentryczne postacie, wyjątkowe i kapryśne narzędzie zbrodni, wciągająca główna bohaterka Tessa Crichton, oryginalny styl pisania, mocne obserwacje postaci.
Wady:Nieco krótka, nie tak trzymająca w napięciu jak inne książki autora.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Dead on Cue: A Tessa Crichton Mystery
Robin zapytał, kiedy odwoził mnie do domu po jednym z najbardziej katastrofalnych pierwszych wieczorów w historii teatru.
Kiedy Robin, mąż Tessy ze Scotland Yardu, zostaje zaproszony do przemówienia w renomowanym i szanowanym Klubie Alibi, jest podekscytowana, że otaczają ją członkowie - wszyscy tajemniczy pisarze pierwszej rangi - chociaż jednego brakuje.
Pisarz kryminałów i dramaturg William Montgomerie zmarł, pozostawiając po sobie wdowę i zaginiony rękopis. Jego była małżonka, Gwen, nagle rozkwita literacką sławą po latach walki w cieniu. Wspaniale ekscentryczna Myrtle Sprygge, której zdolności jasnowidzenia i dawne relacje z Montgomerie dodatkowo komplikują sytuację i sprawiają, że Tessa zastanawia się, czy Gwen nie przypisuje sobie zasług za coś, czego nie napisała. Kiedy Gwen zostaje znaleziona zamordowana, wszyscy zastanawiają się, co - i kto - mogło wywołać taką zemstę.
Dead on Cue został pierwotnie opublikowany w 1985 roku. Nowe wydanie zawiera wstęp i posłowie autorstwa historyka kryminałów Curtisa Evansa.
„Lekka ręka, wciągająca łatwość i pomysłowy umysł: wszystkie te cechy są mile widziane w pisaniu powieści kryminalnych”. Financial Times
„To, co czyni ją tak dobrym towarzystwem - a cały sens książki panny Morice polega na rozmowie, jak gdyby, z Tessą Crichton - to nie jej umiejętności dedukcyjne, ale jej bystre oko i szybki język dla ludzi i sytuacji”. Daily Telegraph
