Marksizm, pedagogika i intelekt ogólny: Poza gospodarką opartą na wiedzy

Opinie czytelników

Książka proponuje innowacyjne podejście pedagogiczne skupione wokół koncepcji „pedagogiki głupoty”, która odróżnia głupotę od ignorancji i arogancji. Sugeruje, że podczas gdy ignorancję można rozwiązać poprzez naukę, a arogancja często dostarcza błędnych odpowiedzi, głupota podważa pytania i jest uważana za anty-wartość, która jest nieproduktywna. Autor opowiada się za praktykami edukacyjnymi, które obejmują „głupie czytanie” w celu wspierania dialektycznej logiki uczenia się.

Książka przedstawia unikalne i prowokujące do myślenia spojrzenie na edukację poprzez wprowadzenie pojęcia głupoty jako narzędzia pedagogicznego. Zapewnia wyraźne rozróżnienie między ignorancją, arogancją i głupotą, co pomaga pogłębić zrozumienie procesów uczenia się. Praktyczne przykłady „głupiego czytania” są cenne dla nauczycieli, którzy chcą poznać różne metodologie nauczania.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać koncepcję „głupoty” za trudną lub kontrowersyjną, ponieważ może być postrzegana jako lekceważąca wartość wiedzy. Ponadto oparcie książki na abstrakcyjnych ideach filozoficznych może nie spodobać się wszystkim odbiorcom, szczególnie tym, którzy szukają konkretnych strategii instruktażowych.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Marxism, Pedagogy, and the General Intellect: Beyond the Knowledge Economy

Zawartość książki:

Książka ta jest pierwszą, która wyraża i podważa konsensus prawicy i lewicy, że wiedza jest kluczem do każdego problemu, pokazując, w jaki sposób lewicowe podejście do produktywności wiedzy utrzymuje ją w pułapce obiegu kapitału.

Ponieważ gospodarka oparta na wiedzy zmusiła kwestie edukacji do wysunięcia się na pierwszy plan, książka angażuje pedagogikę jako podstawowy, ale zaniedbany motor kapitalizmu i jego form ucisku. Co najważniejsze, gromadzi nowe zasoby pedagogiczne do reagowania na szereg niesprawiedliwości, które przenikają nasz świat.

Opierając się na krytyce marksistowskiego pojęcia intelektu ogólnego, Derek R. Ford teoretyzuje głupotę jako niezbędną alternatywną logikę pedagogiczną, antywartość, która jest nieskończenie niema i bezproduktywna.