Manichejski dylemat Augustyna, tom 1: Nawrócenie i apostazja, 373-388 n.e.

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Augustine's Manichaean Dilemma, Volume 1: Conversion and Apostasy, 373-388 C.E.

Zawartość książki:

Augustyn z Hippony jest najbardziej znanym w historii nawróconym chrześcijaninem. Samo pojęcie conversio zawdzięcza swoje rozpowszechnienie Wyznaniom Augustyna, a jednak, jak zauważa Jason BeDuhn, nawrócenie u Augustyna nie jest nagłą, dramatyczną i całkowitą przemianą siebie, jaką prawdopodobnie pamiętamy. W Wyznaniach Augustyn przedstawia raczej nawrócenie jako proces trwający całe życie, serię samopoznań i odejść. Historia Augustyna to opowieść o nawróceniu, apostazji i ponownym nawróceniu.

W pierwszym tomie książki Augustine's Manichaean Dilemma, BeDuhn rekonstruuje trwające dekadę przywiązanie Augustyna do manicheizmu, odstępstwo od niego, a następnie nawrócenie na chrześcijaństwo nikejskie. Opierając się na jego własnych zeznaniach i współczesnych źródłach pochodzących z manicheizmu i o nim, książka umiejscawia wiele cech młodej dorosłości Augustyna w jego zaangażowaniu w sektę, jednocześnie wskazując na sposoby, w jakie nie udało mu się zrozumieć lub zastosować w praktyce kluczowych części systemu manichejskiego. Bada niezadowolenie Augustyna z wiary zorientowanej na praktykę, promowanej przez manichejskiego przywódcę Faustusa oraz okoliczności zwiększonej nietolerancji, anty-manichejskiego ustawodawstwa i presji na konformizm społeczny otaczający jego apostazję.

Poszukując historycznie ograniczonego opisu późniejszego nawrócenia Augustyna na chrześcijaństwo nikejskie, BeDuhn kwestionuje zakorzenione koncepcje nawrócenia wywodzące się częściowo z późniejszego wyidealizowanego opisu własnego rozwoju duchowego Augustyna. Dokładnie analizuje ewoluującą autoprezentację Augustyna w roku poprzedzającym i następującym po jego chrzcie i argumentuje, że nowa tożsamość, do której się zobowiązał, nosiła niewiele cech ortodoksji, z którą jest historycznie utożsamiany. Książka ta, będąca zarówno historycznym studium konkretnego przypadku Augustyna, jak i teoretycznym ponownym rozważeniem warunków, w jakich dochodzi do nawrócenia, bada rolę religii w dostarczaniu materiałów i narzędzi, dzięki którym następuje samoformacja i reformacja.