Mały dom

Opinie czytelników

Książka przedstawia unikalne spojrzenie na przedwojenną Japonię oczami pokojówki Taki, która obserwuje życie rodziny, dla której pracuje, pośród zmieniającego się krajobrazu społecznego. Podczas gdy wiele recenzji chwali jej sposób pisania i emocjonalną głębię, niektóre zauważają ograniczenia w perspektywie narracji i tempie.

⬤ Tłumaczenie jest doskonałe i wciągające.
⬤ Żywo przywołuje epokę i doświadczenia zwykłych ludzi w burzliwych czasach.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na japońską historię oczami pokojówki.
⬤ Pięknie napisana, z wieloma wątkami i wglądem w miłość i zdradę.
⬤ Angażuje emocjonalnie i ma silne przesłanie.
⬤ Pochwalony za historyczną dokładność i kulturową reprezentację.

⬤ Perspektywa narracji jest ograniczona, ponieważ odzwierciedla głównie oderwany punkt widzenia Taki.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tempo jest powolne, co prowadzi do momentów utraty uwagi.
⬤ Pewne oczekiwania stworzone przez opis książki nie zostały spełnione, szczególnie w odniesieniu do zakończenia.
⬤ Brak dialogu między Takim a rodziną przez większość powieści może być drażniący.
⬤ Może nie trafić do wszystkich czytelników ze względu na swój subtelny i kontemplacyjny charakter.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Little House

Zawartość książki:

Akcja The Little House rozgrywa się we wczesnych latach ery Shōwa (1926-89), kiedy sytuacja w Japonii staje się coraz bardziej napięta, ale nie pogrążyła się jeszcze w pełni w wojennej rzeczywistości. Na obrzeżach Tokio, w pobliżu stacji prywatnej linii kolejowej, stoi skromny dom w stylu europejskim z czerwonym, trójkątnym dachem. Kobieta o imieniu Taki pracowała w nim jako służąca i mieszkała z jego właścicielami, rodziną Hirai. Teraz, pod koniec swojego życia, Taka zapisuje w notatniku swoje nostalgiczne wspomnienia.

Notatniku swoje nostalgiczne wspomnienia z czasu spędzonego w domu. Jej dziennik oddaje wyrafinowane życie klasy średniej z jej delikatnej perspektywy. Pod koniec powieści pojawia się jednak zaskakujący rozdział końcowy. Rozdział ten ujawnia, po śmierci Taki, fakt nieopisany w jej notatniku. To nagle zmienia świat, który do tej pory był postrzegany przez pryzmat nostalgicznych wspomnień, tak że nabiera kształtu dramatycznej, prawdziwej historii. Nakajimie udaje się.

Połączyć umiejętne dialogi z olśniewającym zakończeniem. Rezultatem jest dopracowane, mistrzowskie dzieło w pełni zasługujące na nagrodę Naoki.