
Machado de Assis and Narrative Theory: Language, Imitation, Art, and Verisimilitude in the Last Six Novels
Książka ta dowodzi, że Machado de Assis, okrzyknięty jednym z największych pisarzy literatury latynoamerykańskiej, był również głównym teoretykiem nowoczesnej formy powieści.
Zanurzony w dziełach literatury zachodniej i pełen wyobraźni czytelnik francuskiej poezji symbolistycznej, Machado tworzy w latach 1880-1908 "nową narrację", która poprzedza przełomowe teorie szwajcarskiego lingwisty Ferdinanda de Saussure'a, pokazując, że nawet język narracji nie może uciec od bycia nieuchwytnym i niejednoznacznym pod względem znaczenia. To właśnie na podstawie tego odkrycia dotyczącego natury języka jako samoreferencyjnego systemu semiotycznego Machado tworzy swoją "nową narrację".
Od dawna znany w Brazylii jako olśniewająco oryginalny pisarz, Machado walczył o szacunek i uwagę poza brazylijsko-luzyjskim kenem. Jest uosobieniem "outsidera" lub "marginesu", obrazoburczego i szalenie innowacyjnego geniusza, który wywodzi się z kultury rzadko badanej w zachodniej hierarchii literackiej, a więc przypisanej do statusu "ekscentryka". Gdyby brazylijski mistrz pisał nie po portugalsku, ale po angielsku, francusku lub niemiecku, byłby dziś uważany za jeden z prawdziwych wzorców nowoczesnej powieści, zarówno pod względem ekspresji, jak i teorii.
Publikacja wydana przez Bucknell University Press. Dystrybuowane na całym świecie przez Rutgers University Press.