Luther, Calvin and the Mission of the Church: The Mission Theology and Practice of the Protestant Reformers
Dokument z roku 2017 w temacie Teologia - Różne, Namibia Evangelical Theological Seminary, język: Angielski, streszczenie: 31 października 1517 roku Marcin Luter opublikował swoje Dziewięćdziesiąt Pięć Tez, w których skrytykował sprzedaż odpustów przez Kościół rzymskokatolicki. Datę tę uznaje się za początek reformacji.
Podczas gdy protestanccy reformatorzy są powszechnie chwaleni za ponowne odkrycie biblijnej ewangelii, znaleźli się pod ostrzałem w związku ze swoimi poglądami na temat misji. Są historycy kościoła i misjolodzy, którzy twierdzą, że protestanccy reformatorzy nie byli zainteresowani misją i w rzeczywistości zignorowali mandat misyjny, który Chrystus dał swojemu Kościołowi. Jednak bliższe studium Lutra, Kalwina, Bucera i Melanchtona pokazuje, że krytykom brakuje zarówno zaangażowania Reformatorów w praktyczną pracę misyjną, jak i ich wkładu misjologicznego.
Krytycy zdają się nie dostrzegać faktu, że miasta takie jak Genewa i Wittenberga, w których Reformatorzy żyli, studiowali i nauczali, służyły jako ośrodki ogromnego przedsięwzięcia misyjnego. Tysiące kaznodziejów wyruszyło z tych centrów Reformacji, by szerzyć ewangelię w całej Europie.
Czołowi skandynawscy teologowie, tacy jak Mikael Agricola, Olaus Petri czy Hans Tausen, wszyscy studiowali pod kierunkiem Lutra i Melanchtona w Wittenberdze, zanim rozpoczęli pracę reformatorską w swoich krajach. Co więcej, dzięki ponownemu odkryciu ewangelii usprawiedliwienia jedynie przez wiarę, położeniu nacisku na osobisty charakter wiary w Chrystusa, radykalnej reinterpretacji kapłaństwa, uznaniu Bożego autorstwa misji, przypomnieniu, że świadectwo ewangelii ma miejsce pośród duchowej walki, oraz naleganiu, aby Biblia była dostępna w powszechnych językach, protestanccy reformatorzy ustanowili ważne zasady dla pracy misyjnej kościoła, które są nadal aktualne.
