Ocena:
Książka „Być jak bogowie” Algernona Blackwooda przedstawia historię Robina Spinrobina, młodego mężczyzny, który wyrusza w podróż pod przewodnictwem swojego pracodawcy, wielebnego Skale'a. Poprzez miłość, zwłaszcza do Miriam, i dążenie do władzy poprzez wymawianie świętych imion, Spinrobin staje w obliczu filozoficznej walki między poszukiwaniem boskiej mocy a miłością. Narracja jest wzbogacona cytatami i zgłębia głębokie tematy miłości, muzyki i władzy.
Zalety:Książka jest dobrze napisana i oddaje filozoficzną walkę między miłością a pragnieniem władzy. Jest uważana za skarb dla czytelników zainteresowanych fantastyką i jest chwalona za wnikliwą eksplorację tematów okultystycznych bez nadmiernej pedanterii. Postacie są wciągające, a styl pisania Blackwooda jest znany ze swojej poetyckiej głębi.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest zbyt krótka i sugerują, że nie warto jej publikować jako samodzielnego dzieła. Pojawiają się komentarze podkreślające brak towarzyszących notatek lub słowniczka, co może sprawić, że czytelnicy niezaznajomieni z koncepcjami okultystycznymi poczują się zagubieni. Ponadto pojawiają się mieszane opinie na temat narracji, a niektórzy uważają, że brakuje jej spójności.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Human Chord (Esprios Classics)
Algernon Henry Blackwood (1869-1951) był angielskim pisarzem opowieści o zjawiskach nadprzyrodzonych. Pod koniec lat trzydziestych Blackwood zaczął pisać horrory.
Odniósł wielki sukces, pisząc dziesięć książek z opowiadaniami i występując z nimi w radiu i telewizji. Napisał także czternaście powieści i kilka sztuk teatralnych, z których większość została wyprodukowana, ale nie opublikowana. Był zapalonym miłośnikiem przyrody i wiele z jego opowiadań to odzwierciedla.
Chociaż Blackwood napisał wiele horrorów, jego najbardziej typowe prace mają na celu nie tyle straszenie, co wywoływanie poczucia podziwu. Dobrymi przykładami są powieści The Centaur (1911) i Julius LeVallon (1916) oraz jej kontynuacja The Bright Messenger (1921).
