Ocena:
Książka oferuje kompleksowy przegląd lotnictwa morskiego i historii lotniskowców, szczegółowo opisując ich rozwój i walkę w różnych konfliktach, zwłaszcza podczas II wojny światowej. Została jednak skrytykowana za liczne nieścisłości faktograficzne i brak dokładnych badań, co wpływa na jej wiarygodność.
Zalety:Książka jest pouczająca i zapewnia jasne zrozumienie rozwoju lotniskowców i strategii morskich. Zawiera interesujące spostrzeżenia na temat decyzji przywódczych podczas kluczowych bitew i angażuje zwykłych czytelników dzięki przystępnemu stylowi pisania.
Wady:Książka zawiera liczne błędy rzeczowe i nieścisłości, co prowadzi do pytań o wiedzę autora na ten temat. Brakuje kluczowych źródeł i odniesień, a konkretne wydarzenia historyczne są błędnie przedstawiane, co obniża ogólną jakość i wiarygodność informacji.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Carriers in Combat: The Air War at Sea
Od czasów II wojny światowej nie doszło do starć między grupami lotniskowców, ale flattopy były ważne i niezbędne w każdej wojnie, potyczce lub akcie terrorystycznym, który mógł zostać przeprowadzony z samolotów na morzu. Lotniskowce mają granice polityczne.
Ich zasięg jest nieograniczony, a samoloty mogą być tankowane w powietrzu, by atakować cele znajdujące się tysiące mil w głębi lądu. Od improwizowanych drewnianych platform z początku XX wieku po dzisiejsze superniszczyciele o napędzie nuklearnym, Hearn bada, w jaki sposób doświadczenie bojowe kluczowych osób wpłynęło na rozwój, technologię i taktykę lotniskowców w marynarkach wojennych świata. Na początku XX wieku, w czasach dreadnaughtów, innowatorzy w Europie i Ameryce Północnej zaczęli latać wynalazkami wykonanymi z drewna, płótna, drutu i małego silnika spalinowego.
Oficerowie marynarki wkrótce zaczęli zastanawiać się, czy te chwiejne dwupłatowce można wystrzelić z pokładu okrętu nawodnego. Próby rozpoczęto z drewnianych platform zbudowanych na pokładach kolumn.
Eksperymenty wzbudziły na tyle duże zainteresowanie, że marynarki wojenne całego świata zaczęły budować lepsze samoloty i lotniskowce. Nowość, jaką był statek, który mógł przenosić własne lądowisko w dowolne miejsce na oceanach świata, rozpaliła ogień w latach dwudziestych XX wieku i pomogła wywołać nowy wyścig zbrojeń. Podczas gdy reszta świata postrzegała lotniskowce jako broń defensywną, Japonia skupiła się na zdolnościach ofensywnych i do 1940 roku wyprodukowała najlepszy lotniskowiec na świecie.
Podczas II wojny światowej lotniskowiec stał się największym okrętem nawodnym na świecie. Od tego czasu żadna wojna nie odbyła się bez ich udziału.
