Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje obszerną eksplorację łodzi ratunkowych, historii morskiej i umiejętności marynarzy poprzez różne anegdoty i spostrzeżenia. Chociaż została doceniona za swoje badania i interesującą treść, spotyka się również z krytyką za dezorganizację, brak spójności i powtarzające się skupienie autora na kilku kluczowych tematach.
Zalety:Dobrze zbadana, wciągająca eksploracja historii morskiej i doświadczeń łodzi ratunkowych, ciekawe spostrzeżenia na temat żeglarstwa i świetna bibliografia do dalszej lektury. Pasja autora do tematu jest widoczna, dzięki czemu niektóre historie są dość fascynujące.
Wady:Książka jest zdezorganizowana i brakuje jej spójności, a wiele rozdziałów to jedynie zbiory anegdot i faktów. Przydałyby się diagramy lub ilustracje, a powtarzający się nacisk autora na spadek umiejętności marynarskich staje się męczący. Niektórzy czytelnicy mogą znaleźć niedokładne twierdzenia i stronniczość w stosunku do niektórych interpretacji historycznych.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Lifeboat
Zawartość książki:
Gaśnica, karta bezpieczeństwa linii lotniczych, łódź ratunkowa. Do 11 września 2001 r. większość Amerykanów oddawała hołd tym akcesoriom katastrofy, spoglądając na nie z boku, jeśli w ogóle. John Stilgoe myślał jednak o łodziach ratunkowych od czasu, gdy wraz z ojcem słuchał w kuchennym radiu komunikatu, że liniowiec Lakonia zapalił się i zatonął na Atlantyku. Było Boże Narodzenie 1963 roku, a podróże liniami lotniczymi i zimnowojenna paranoja sprawiły, że obrazy katastrofy liniowca oceanicznego - lotnictwo zrzucające zapasy w ciemności, frachtowiec zbierający ocalałych z łodzi ratunkowych - wydawały się echem minionej epoki.
Ale Stilgoe, który był już zapalonym czytelnikiem i miłośnikiem żeglugi małymi łodziami, zaczął zagłębiać się w relacje z innych katastrof na morzu. To, co znalazł, to mnóstwo przyprawiających o gęsią skórkę historii - o rozbiciu statku, ocaleniu, błyskotliwej i nieudolnej żegludze, szlachetnym poświęceniu, szaleństwie, kanibalizmie, odwadze i tchórzostwie, a nawet skandalu. W relacjach non-fiction oraz w dziełach Conrada, Melville'a i Tomlinsona strach i przetrwanie ożywiają i degradują ludzką naturę, zarówno w mikrokosmosie otwartej łodzi, jak i w całym społeczeństwie.
Stilgoe odkrył, że sposób, w jaki łodzie ratunkowe są produkowane, olinowane i prowadzone przez kapitanów, a także sposób, w jaki opisywane jest ich użycie lub niewłaściwe użycie, mówi wiele o kulturze i okolicznościach, w których zostały uruchomione. W rękach zręcznego historyka, takiego jak Stilgoe, łódź ratunkowa staje się symbolem ludzkiego optymizmu, inżynieryjnej pomysłowości, biurokratycznych regulacji, strachu i słabości. W Lifeboat wplecione są dobre, staromodne opowieści, ekscytujące historie przygodowe, które przyspieszą puls czytelnikom, którzy cieszyli się powieściami Patricka O'Briana, Crabwalk Gntera Grassa lub dziełami literatury faktu, takimi jak The Perfect Storm i In the Heart of the Sea. Ale Stilgoe, którego inne prace zgłębiały kulturę podmiejską, lokomotywy i wybrzeże, ostatecznie szuka większych ryb. Poprzez skromną, często ignorowaną łódź ratunkową, jej konstrukcję i nawigację oraz historie o jej ostatecznym przeznaczeniu, znalazł osobliwą soczewkę na mniej więcej ostatnie dwa stulecia historii ludzkości, w szczególności napędzaną wojną i technologią historię człowieka i morza.
