Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada znaczenie izraelskich świąt w odniesieniu do ich kalendarza rolniczego, oferując jednocześnie wgląd w interpretację rozdziału 1 Księgi Rodzaju. Jest dobrze zbadana i przedstawia pogląd, który podkreśla liturgiczne aspekty narracji o stworzeniu, przedstawiając argumenty za głębszym zrozumieniem starożytnych hebrajskich rytmów życia.
Zalety:Czytelnicy doceniają książkę za jej przejrzystość, przystępność i obszerne badania. Autor przedstawia przekonujący argument, który łączy święta z kalendarzem rolniczym, pomagając czytelnikom głębiej zrozumieć kulturę Izraela. Układ jest dobrze zorganizowany z przydatnymi tabelami, a książka jest uważana za cenne źródło referencyjne. Wielu uznało ją za wnikliwą i wciągającą, atrakcyjną nawet dla tych, którzy zazwyczaj nie czytają tekstów teologicznych.
Wady:Niektórzy recenzenci uważali, że w książce brakuje dyskusji na temat roli cudów i boskiego objawienia w omawianych aspektach. Kilku wyraziło opinię, że podejście może być zbyt techniczne lub spekulatywne dla osób nieprzyzwyczajonych do dogłębnych studiów teologicznych, a także pojawiły się obawy, że próby autora, aby połączyć różne interpretacje Księgi Rodzaju, mogą nie być przekonujące. Ogólnie rzecz biorąc, niektórzy stwierdzili, że niektóre części książki są złożone i mogą wymagać uważnej lektury.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Liturgy of Creation: Understanding Calendars in Old Testament Context
Zawartość książki:
Finalista nagrody Biblical Foundations Award Dzisiejsze święta są często ustanawiane przez prawo, a kalendarze są publikowane na papierze i smartfonach.
Ale w jaki sposób święta były wybierane i nauczane w biblijnym Izraelu? I co te święta mogą mieć wspólnego z narracją o stworzeniu? W tej książce Michael LeFebvre rozważa kalendarze Pięcioksięgu z ich podstawą w niebiańskich światłach i rolniczych rytmach ziemi. Argumentuje, że daty zostały dodane do narracji Starego Testamentu nie jako szczegóły dziennikarskie, ale w celu nauczania świętych rytmów pracy i kultu. Następnie LeFebvre stosuje to spostrzeżenie do tygodnia stworzenia, stwierdzając, że dni stworzenia służą również celom liturgicznym, a nie naukowym.
Liturgia stworzenia przywraca nacisk na religijną funkcję tygodnia stworzenia jako przewodnika dla kultu szabatu. Zarówno naukowcy, studenci, jak i członkowie kościoła docenią staranne badania i wrażliwość duszpasterską LeFebvre'a.
