Listy z 442: Korespondencja japońsko-amerykańskiego medyka z czasów II wojny światowej

Opinie czytelników

Książka oferuje przejmujący wgląd w życie Min Masudy, japońsko-amerykańskiego sanitariusza w 442. pułku podczas II wojny światowej, poprzez jego listy do żony. Ujmuje zmagania wojennych doświadczeń przeplatających się z osobistą udręką bycia częścią obozów internowania. Narracja skutecznie przekazuje emocje, obawy i codzienne życie żołnierzy, szczególnie skupiając się na wyjątkowej perspektywie Masudy jako japońsko-amerykańskiego patrioty na tle wojny i internowania.

Książka jest chwalona za wciągającą narrację i mocne listy, które zapewniają unikalną, osobistą perspektywę na wojnę. Zdolność Min Masudy do wyrażania codziennych doświadczeń i uczuć dodaje jej głębi, czyniąc ją cennym zapisem historycznym. Redaktor zapewnia doskonały kontekst historyczny i przejrzystość, poprawiając wrażenia z lektury. Czytelnicy doceniają eksplorację tematów patriotyzmu, poświęcenia i odporności.

Niektórzy czytelnicy życzyli sobie bardziej szczegółowych relacji z bezpośrednich doświadczeń bojowych lub konkretnej pracy wykonywanej przez Masudę podczas wojny, wierząc, że mogłoby to wzbogacić narrację. Pojawiły się również wzmianki o trudnościach w czytaniu ze względu na duże oznaczenia w tekście.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Letters from the 442nd: The World War II Correspondence of a Japanese American Medic

Zawartość książki:

Jest to pierwszy zbiór listów członka legendarnego 442 Zespołu Bojowego, który służył we Włoszech i Francji podczas II wojny światowej. Pisane do żony przez medyka służącego w segregowanej japońsko-amerykańskiej jednostce, listy opisują codzienne życie żołnierza.

Minoru Masuda urodził się i wychował w Seattle. W 1939 roku uzyskał tytuł magistra farmakologii i poślubił Hanę Koriyamę. Dwa lata później Japończycy uderzyli na Pearl Harbor, a Minoru i Hana zostali uwięzieni wraz z tysiącami innych japońskich Amerykanów. Kiedy armia przeprowadziła rekrutację w obozie relokacyjnym, Masuda zdecydował się służyć w 442. W kwietniu 1944 roku jednostka została wysłana za ocean. Walczyli we Włoszech i we Francji, gdzie wyzwolili Bruyeres i uratowali "zagubiony batalion", który został odcięty przez Niemców. Po kapitulacji Niemiec 3 maja 1945 r. Masuda był jednym z ostatnich ochotników, którzy opuścili Europę; dotarł do domu w sylwestra 1945 roku.

Żywe i barwne listy Masudy przedstawiają jego otoczenie, codzienne czynności i ludzi, których napotkał. Opisuje włoskie farmy, gaje oliwne i aleje cyprysów; pisze o nauce gry na ukulele swoimi "dużymi, niezdarnymi" palcami oraz o nocnych sesjach śpiewu i gry w bule, które trwały przez całą wojnę; opowiada o trudnej sytuacji Włochów, którzy padlinowali śmieci 442. w poszukiwaniu jedzenia, oraz o psotach francuskich dzieci, które obrzucały medyków śnieżkami.

Fragmenty dziennika medycznego 442. pułku zapewniają kontekst dla listów, a Hana wtrąca krótkie wspomnienia o swoich doświadczeniach. Listom towarzyszą migawki, rysunek wykonany w terenie i trzy mapy narysowane przez Masudę.