Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Franka Laubacha oferuje transformacyjne podejście do doświadczania stałej komunii z Bogiem, dostarczając zarówno głębokich spostrzeżeń, jak i praktycznych porad. Czytelnicy znajdują inspirację w podróży wiary Laubacha i jego zaangażowaniu w życie w Bożej obecności w codziennym życiu. Książka została jednak skrytykowana za swoją długość i włączenie zbędnych wstępów, które zdaniem niektórych czytelników odciągają uwagę od głównej treści.
Zalety:⬤ Inspirująca i wnikliwa podróż do ciągłej świadomości Bożej obecności.
⬤ Oferuje praktyczne porady dotyczące rozwijania relacji z Bogiem.
⬤ Łatwa do czytania dzięki krótkim wpisom w dzienniku.
⬤ Zachęca do głębokiego duchowego wzrostu i transformacji.
⬤ Polecana za praktyczne zastosowania i przystępną treść.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznają wstępne sekcje książki za zbędne.
⬤ Listy mogą wydawać się długie dla czytelników szukających bezpośrednich praktycznych porad.
⬤ Kilku czytelników krytykuje anegdotyczny styl książki, preferując bardziej zwięzłe instrukcje.
(na podstawie 134 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Letters By A Modern Mystic: Excerpts from Letters Written at Dansalan, Lake Lanao, Philippine Islands, to His Father
Zawartość książki:
Listy współczesnego mistyka to zbiór fragmentów listów misjonarza Franka C. Laubacha. Pisane między styczniem 1930 a styczniem 1932 roku, te intymne pisma ukazują pracę wiernego człowieka nad zbliżeniem się do Boga poprzez codzienną, godzinną i minutową praktykę.
Frank C. Laubach (1884-1970) był amerykańskim misjonarzem i orędownikiem alfabetyzacji. Po ukończeniu Princeton University (1909), Union Theological Seminary (1913) i Columbia University (doktorat, 1915), on i jego żona Emma popłynęli na Filipiny, aby rozpocząć życie misyjne. Pracowali wśród miejscowej ludności katolickiej i spędzili siedem lat budując kościoły ewangeliczne na Mindanao, jednej z największych filipińskich wysp. Laubach został później mianowany wykładowcą Union Theological Seminary, pomagając w założeniu kampusu w Manili. W tym czasie napisał książkę The People of the Philippines, historię wysp i tamtejszego życia religijnego.
Po 14 latach spędzonych na Filipinach, Laubach udał się do Dansalan (przemianowanego w 1956 r. na Malawi), aby pracować z muzułmańskimi Morosami. Stwierdzając, że są oni oporni na jego ewangeliczne przesłanie, pomyślał, że skupienie się na umiejętności czytania i pisania będzie lepszą metodą dotarcia do nich. Uważał, że podejście do ludu Moros z edukacją i "boską miłością, która przemówi do nich o Chrystusie, chociaż nigdy nie używam Jego imienia", doprowadzi do lepszych rezultatów. Jego metoda nauki czytania "każdy uczy każdego" szybko się rozprzestrzeniła, prowadząc do eksplozji alfabetyzacji na wyspie.
Podczas pobytu w Dansalan Laubach był sam, jego żona i syn pozostali na innej wyspie w celach zdrowotnych i edukacyjnych. Laubach walczył z samotnością, pisząc listy do ojca o swojej pracy, wierze i "głębokim mistycznym doświadczeniu Boga".
Można by się spodziewać, że ewangelicki misjonarz chrześcijański z 1930 roku będzie wrogo nastawiony do idei innej religii. W rzeczywistości jednak Laubach wydaje się z zadowoleniem przyjmować muzułmańską perspektywę. "Życie w atmosferze islamu dostarcza - jak dotąd - ogromnej duchowej stymulacji. Mahomet mi pomaga..." Znalazł siłę w niektórych podstawach islamu. "Poddanie się (Bogu) jest pierwszym i ostatnim obowiązkiem człowieka (w islamie)", pisze. "To jest dokładnie to, czego potrzebowałem w moim chrześcijańskim życiu".
Czuł, że do tej pory nie podjął wystarczającego wysiłku, by żyć minuta po minucie zgodnie z wolą Boga. Ta koncepcja życia każdą minutą dla Boga pojawia się wielokrotnie. Wprowadzając ją w życie, Laubach zdaje się odnajdywać zachwyt i więź z Bogiem i bliźnimi, których nigdy wcześniej nie znał.
Ta krótka praca, napisana raczej w formie osobistych listów niż literatury, jest zarówno intymna, jak i czytelna. Zapewnia cenny wgląd w umysł duchowego człowieka, a także inspirację do tego, jak współczesny chrześcijanin może próbować prowadzić życie bardziej wypełnione Chrystusem. Nawet jego porażki stanowią zachętę. W liście z kwietnia 1930 roku wyznaje, że ciągłe poddawanie się Bogu jest trudne i że często nie udaje mu się tego osiągnąć.
W 1935 roku Laubach zaczął rozpowszechniać swoją metodę nauki czytania i pisania w innych krajach. Po przejściu na emeryturę z pracy misyjnej założył Laubach Literacy, który pomógł prawie 3 milionom ludzi na całym świecie nauczyć się czytać. W 2002 roku program połączył się z Literacy Volunteers of America, tworząc Pro-Literacy, która nadal działa na rzecz rozpowszechniania słowa pisanego na całym świecie.
