Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest uważana za praktyczny i inspirujący przewodnik dla chrześcijan pragnących pogłębić swoją relację z Bogiem i włączyć Jego obecność w codzienne życie. Wielu czytelników uważa ją za zmieniającą życie, łatwą w czytaniu i pełną przydatnych spostrzeżeń. Istnieją jednak pewne uwagi krytyczne dotyczące fizycznego formatowania książki i kilka recenzji uznających ją za niegodną ich czasu.
Zalety:Inspiracja i praktyczne wskazówki dotyczące codziennego życia duchowego, łatwe do odczytania, zmieniające życie doświadczenia dla wielu, zapewnia proste i radosne podejście do duchowości, pomocne w ciągłej modlitwie i uważności na obecność Boga.
Wady:Niektóre egzemplarze mają fizyczne problemy, takie jak niedziałające strony, kilku recenzentów uznało ją za niegodną ich czasu, a dla niektórych wdrożenie jej nauk może być wyzwaniem.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Game with Minutes
Zawartość książki:
Gra z minutami The Game with Minutes (1953) autorstwa misjonarza Franka C. Laubacha to krótka praca, w której chrześcijanie proszeni są o wprowadzenie Chrystusa do każdej minuty swojego dnia. Zamiast traktować ten cel jako obowiązek, książka traktuje go jako grę, która nakarmi duszę praktykującego i doprowadzi go do większej, bardziej radosnej relacji z Chrystusem.
Amerykański misjonarz, pisarz i obrońca literatury Frank C. Laubach (1884-1970) spędził większość swojego życia na budowaniu kościołów ewangelicznych i szerzeniu chrześcijaństwa na Filipinach. W ramach swojej pracy religijnej położył również duży nacisk na umiejętność czytania i pisania, rozwijając metodę "każdy uczy każdego", zachęcając nowych czytelników do pomagania innym. Jego praca doprowadziła do eksplozji alfabetyzacji na całej wyspie.
Podczas swojej pracy misyjnej w filipińskim mieście Dansalan (przemianowanym na Marawi w 1956 r.), Laubach napisał serię listów do swojego ojca. To właśnie w jednym z tych listów, datowanym na 20 stycznia 1930 roku, po raz pierwszy wspomniał o swoim nowym planie wprowadzenia Chrystusa w każdą minutę swojego życia. Po własnych eksperymentach z pełniejszym poddaniem się Bogu, Laubach odnalazł w tej praktyce wielki duchowy wzrost i odnowę.
Kilka lat po napisaniu tego listu opublikował na Filipinach krótki traktat The Game with Minutes. Od razu widać, że to, co zaczęło się jako osobisty eksperyment, przerodziło się w filozofię, którą Laubach chciał podzielić się ze światem. Aby przybliżyć chrześcijan do Boga, Laubach zaleca dwuczęściową strategię, która wprowadzi Chrystusa do ich życia w pełniejszy sposób. Biorąc za wzór uczniów, którzy mieli spędzać każdą godzinę na rozmowie, pracy, odpoczynku, jedzeniu i przebywaniu z Chrystusem, Laubach proponuje dwuczęściową strategię dla współczesnego chrześcijanina.
Po pierwsze, sugeruje codzienną godzinę studiowania, podczas której czyta i ponownie czyta życie Jezusa w Ewangeliach. Po drugie, prosi czytelnika, aby co najmniej przez jedną sekundę każdej minuty przywoływał Chrystusa, zapraszając Go do udziału we wszystkim, co robimy. Ta praktyka pozwala chrześcijanom kontynuować normalne życie, nie odrywając ich od pracy lub wypoczynku, ale wprowadzając Chrystusa do ich codziennego życia.
"Nazywamy to 'grą'", pisze, "ponieważ jest to wspaniałe doświadczenie i ekscytujące ćwiczenie duchowe; ale wkrótce odkrywamy, że to znacznie więcej niż gra".
Laubach zawiera zalecenia dotyczące grania w tę grę, wraz ze sposobami włączenia myśli o Chrystusie do kościoła, podczas spaceru po ulicy, w tłumie, w rozmowie, podczas posiłków, podczas czytania lub studiowania, podczas myślenia, tuż przed snem i nie tylko. Poprzez takie konsekwentne myślenie, wyjaśnia Laubach, możemy znaleźć lepszą relację z Chrystusem, czystsze umysły, większe zadowolenie i łatwość umysłu oraz mniej zazdrości, urazy i uprzedzeń.
Ale te nagrody nie przychodzą bez kosztów. Niezbędny jest wysiłek i wytrwałość, by wytrwać w grze. Jest poddanie naszej woli Bogu. Proponuje też wymóg rozpowszechniania informacji o grze wśród innych, którym może ona pomóc.
Laubach wierzył, że gra w tę grę może mieć ogromny wpływ na świat, a także na jednostkę. Wśród swoich współczesnych zauważył, że mniej niż połowa chrześcijan regularnie uczęszczała na nabożeństwa, a kazania, których słuchali, tylko sporadycznie mówiły o Chrystusie.
"Mniej niż dziesięć minut tygodniowo poświęcanych na myślenie o Chrystusie przez jedną szóstą ludzi nie ratuje naszego kraju ani świata, ponieważ egoizm, chciwość i nienawiść zajmują tysiąc razy więcej czasu. O czym myśli naród, o tym jest".
Miał nadzieję, że grając w tę grę, chrześcijanie staną się silniejszą siłą na rzecz dobra - nie poprzez przymus czy prozelityzm, ale poprzez wprowadzanie Chrystusa w każdą minutę dnia i każdą interakcję na świecie.
