Listy miłosne z Golok: Tantryczna para we współczesnym Tybecie

Opinie czytelników

Książka jest akademickim studium skupiającym się na dwóch znaczących postaciach w historii buddyzmu tybetańskiego, oferującym dokładne badania i obszerną analizę kontekstową. Może jednak nie spełnić oczekiwań czytelników poszukujących bardziej narracyjnej relacji.

Dokładnie zbadana, dobrze przedstawiona i naukowa. Zapewnia dogłębną analizę kontekstu historycznego i społecznego, kultury i celu świętych biografii.

Tekst jest bardzo rozwlekły i czyta się go jak wykład akademicki, co może zniechęcać do opowiadania historii. Wybrana prezentacja listów i brak bezpośredniej narracji mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Love Letters from Golok: A Tantric Couple in Modern Tibet

Zawartość książki:

Love Letters from Golok to kronika zalotów dwóch buddyjskich mistrzów tantrycznych, Tāre Lhamo (1938-2002) i Namtrula Rinpocze (1944-2011), oraz ich pasji do ożywienia buddyzmu we wschodnim Tybecie w erze po Mao. W pięćdziesięciu sześciu listach wymienianych w latach 1978-1980, Tāre Lhamo i Namtrul Rinpocze wyobrażali sobie wspólne przeznaczenie, by "uleczyć szkody" wyrządzone buddyzmowi w latach poprzedzających rewolucję kulturalną i obejmujących ją.

Holly Gayley odzyskuje osobisty i proroczy wymiar ich zalotów i ich spełnienia w dwudziestoletniej karierze religijnej, która informuje o kwestiach płci i sprawczości w buddyzmie, ochronie kultury wśród społeczności tybetańskich i alternatywnych historiach mniejszości w Chinach. Korespondencja między Tare Lhamo i Namtrul Rinpocze jest pierwszym zbiorem "listów miłosnych", który pojawił się w literaturze tybetańskiej. Łącząc tantryczne obrazy z poetyckimi i ludowymi stylami pieśni, ich listy mają świeży, wernakularny ton porównywalny do pieśni miłosnych Szóstego Dalajlamy, ale ze wschodnim tybetańskim smakiem.

Gayley odczytuje te listy na tle hagiograficznych pism o parze, uzupełnionych badaniami terenowymi, aby naświetlić strategie reprezentacyjne, które służą do opowiadania o traumie kulturowej w odkupieńczym kluczu, zupełnie inaczej niż chińska literatura blizn czy świadectwa Tybetańczyków na uchodźstwie. Zwracając szczególną uwagę na rolę Tare Lhamo jako tantrycznej bohaterki i jej hagiograficzną fuzję z Namtrul Rinpocze, Gayley żywo pokazuje, w jaki sposób buddyjscy mistrzowie dostosowali tybetańskie gatunki literackie do dzielenia się prywatnymi intymnościami i poruszania współczesnych problemów społecznych.