Lewicowa melancholia: Marksizm, historia i pamięć

Opinie czytelników

Książka Enzo Traverso oferuje dogłębną i wnikliwą eksplorację niepowodzeń związanych z XX-wiecznymi projektami rewolucyjnymi przez marksistowską soczewkę, opierając się na różnych postaciach i wydarzeniach historycznych. Jest chwalona za swoje koncepcyjne wyrafinowanie, ale pozostawia niektórych czytelników pragnących jaśniejszych rozwiązań dla omawianych wyzwań.

Niezwykle wnikliwa, fascynująca analiza historyczna, koncepcyjnie wyrafinowana, dobrze napisana.

Brak jasnych odpowiedzi lub rozwiązań omawianych problemów, może nie spodobać się czytelnikom preferującym konserwatywne perspektywy.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Left-Wing Melancholia: Marxism, History, and Memory

Zawartość książki:

Upadek muru berlińskiego oznaczał koniec zimnej wojny, ale także powstanie melancholijnej wizji historii jako serii strat. Dla politycznej lewicy utraconą sprawą był komunizm, a ta trauma zdeterminowała sposób, w jaki lewicowcy napisali kolejny rozdział swojej politycznej walki i jak od tamtej pory myśleli o swojej przeszłości.

Jak przekonuje Lewicowa melancholia, przez cały XX wiek, od klasycznego marksizmu, przez psychoanalizę, aż po nadejście teorii krytycznej, kultura porażki i jej emocjonalna melancholia charakteryzowały lewicowe rozumienie polityki w historii i krytyce teoretycznej. Opierając się na obszernym i zróżnicowanym archiwum teorii, świadectw i obrazów, a także na takich myślicielach jak Karol Marks, Walter Benjamin, Theodor W.

Adorno i inni, intelektualny historyk Enzo Traverso bada zróżnicowaną naturę lewicowej melancholii, która przejawiała się w poczuciu winy za niewystarczające kwestionowanie autorytetu, w strachu przed poddaniem się w nieładzie i rezygnacji, w opłakiwaniu ludzkich kosztów przeszłości oraz w poczuciu porażki z powodu braku realizacji utopijnych aspiracji. Jednak w tej melancholijnej tradycji kryją się zasoby do ponownego rzucenia wyzwania dominującym reżimom historyczności, pasja, która ma moc ożywienia dialektyki myśli rewolucyjnej.