Lekka piechota: Taktyczny środek walki głębokiej dla Europy Środkowej

Oryginalny tytuł:

Light Infantry: A Tactical Deep Battle Asset for Central Europe

Zawartość książki:

Niniejsze opracowanie analizuje, czy lekka piechota jest przewidziana do użycia w optymalny sposób, szczególnie w roli ofensywnej w Europie Środkowej.

W raporcie dokonano przeglądu aktualnej doktryny i stwierdzono, że istnieje rozbieżność. Podręczniki niższego szczebla opowiadają się za innowacyjnym i agresywnym wykorzystaniem ofensywnym, podczas gdy podręczniki dywizji i wyższego szczebla praktycznie ignorują tę zdolność.

Przegląd historyczny śledzi wykorzystanie lekkich sił w taktycznych rolach infiltracyjnych od I wojny światowej do wojny koreańskiej i wspiera wykorzystanie tej taktyki do uderzania w krytyczne, wrażliwe obszary na tyłach wroga. Głębokie operacje lekkiej piechoty zostały zestawione z innymi amerykańskimi możliwościami głębokiego ataku, a następnie zajęto się konkretnymi radzieckimi słabościami na poziomie taktycznym, nadającymi się do ataku siłami lekkimi. Następujące rodzaje misji głębokiego ataku dla lekkiej piechoty są sugerowane do włączenia do amerykańskiej doktryny: głębokie ataki psujące, atak na wrogie zasoby ADA (rola SEAD) w celu otwarcia korytarzy powietrznych, głęboki atak na krytyczne cele miękkie w promieniu 25 kilometrów od linii frontu, głębokie rozpoznanie taktyczne w celu zlokalizowania celów dla innych zasobów głębokiego ataku oraz zapewnienie naprowadzania terminalnego dla inteligentnej amunicji.

W badaniu stwierdzono, że lekka piechota w Europie Środkowej, działająca bliżej trybu niekonwencjonalnego i wykorzystująca taktykę infiltracji, jest w stanie uderzyć na wroga w czasie i miejscu, na które nie jest on przygotowany. Skumulowany efekt wielu takich małych ciosów może zdezorganizować wroga i przyspieszyć osiągnięcie jego punktu kulminacyjnego.