Ocena:
Recenzje podkreślają, że książka jest ukrytym klejnotem w literaturze francuskiej, prezentującym autora, który został niesłusznie zapomniany. Narracja opisywana jest jako prosta i zimna, oddająca mroczne aspekty ludzkiej natury. Czytelnicy doceniają klarowność tekstu, zauważając jednocześnie jego nieco pesymistyczny ton. Istnieją odniesienia do nowoczesnego stylu książki i jej zdolności do wywoływania głębokich reakcji emocjonalnych.
Zalety:Opisywana jako ukryty klejnot literatury francuskiej, prosty, ale mocny styl pisania, nowoczesny i łatwy w czytaniu, skutecznie portretuje ciemne strony ludzkiej natury, wywołuje silne reakcje emocjonalne, skłania do odkrywania kolejnych dzieł autora.
Wady:Ton jest uważany za dziwny i zimny, co nie każdemu może przypaść do gustu. Niektórzy czytelnicy odradzają czytanie przedmowy, twierdząc, że zdradza ona zbyt wiele na temat zakończenia.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Charles jest zamożnym prawnikiem, który mieszka z rodziną we wschodnim Paryżu. Pewnego dnia decyduje, że najlepiej będzie trzymać się z dala od domu.
Mówi. Świat jest zbyt nudny, stwierdza po prostu. Wyjechał więc, by żyć w samotności, poświęcając się pisaniu wspomnień dla siebie.
Zamieszkał w 14. dzielnicy, niedaleko rue de Vanves, w dzielnicy robotniczej.
Z ulotną iluzją ucieczki od podłości, którą przypisywał swojemu środowisku. Jest zamożny, nie musi pracować i myśli o oddaniu mi swojej fortuny, abym mógł z niej żyć.
Oczywiście jego postawa, która wydaje mu się najlepszym pomysłem, na jaki kiedykolwiek wpadł, jest niezrozumiała dla wszystkich. W swojej nowej dzielnicy trafia na świat dozorców, emerytów bez emerytury, zapomnianej ówczesnej młodzieży i malutkiej klasy robotniczej żyjącej na niskim poziomie...
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)