Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Lasagna Means I Love You” opowiada szczerą historię 11-letniej dziewczynki o imieniu Mo, która radzi sobie z wyzwaniami systemu opieki zastępczej, jednocześnie odkrywając rodzinne przepisy i poczucie straty po śmierci babci. Recenzenci ogólnie chwalą książkę za ciepłą i wzruszającą narrację, a także za włączenie przepisów kulinarnych do całej historii. Niektórzy wyrażają jednak obawy dotyczące pewnych tematów uznanych za nieodpowiednie dla młodszych czytelników.
Zalety:⬤ Serdeczne i wiarygodne postacie, zwłaszcza główna bohaterka Mo.
⬤ Wciągająca historia, która skutecznie porusza trudne tematy.
⬤ Włączenie rodzinnych przepisów dodaje unikalny i uroczy element.
⬤ Zabawny i łatwy styl pisania, który przemawia zarówno do dzieci, jak i dorosłych.
⬤ Pozytywne przesłanie o rodzinie, odporności i poszukiwaniu szczęścia.
Wady:⬤ Niektóre tematy (zauroczenia osób tej samej płci, nierówności rasowe itp.) mogą zostać uznane za nieodpowiednie dla zalecanej grupy wiekowej.
⬤ Niektórzy recenzenci uznali część narracji za nierealistyczną lub zbyt ciężką jak na książkę dla dzieci.
⬤ Jedna z recenzji podkreśla bardzo smutny zwrot akcji na końcu, który może nie być odpowiedni dla wszystkich młodych czytelników.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Lasagna Means I Love You
Zawartość książki:
Jakie są podstawowe składniki tworzące rodzinę? Jedenastoletnia Mo tworzy swój własny przepis w tej niezapomnianej historii, która jest trochę słodka, trochę kwaśna i całkowicie pyszna.
Nan była całą rodziną, jakiej Mo kiedykolwiek potrzebowała. Ale nagle odeszła, a Mo znalazła się w rodzinie zastępczej po tym, jak jej wujek zdecydował, że nie jest warta pozostania w pobliżu.
Nan zostawiła jej notatnik i poradziła, aby znalazła sobie hobby, takie jak wyścigi fretek lub czytanie z dłoni.
Ale jak hobby może naprawić cokolwiek w jej nowo wywróconym do góry nogami życiu?
Wtedy Mo znajduje ręcznie robioną książkę kucharską wypełnioną czyimiś rodzinnymi przepisami. Choć Nan nigdy nie gotowała, Mo nie może oderwać od niej wzroku. Nie tyle od przepisów, co od historii z nimi związanych. Kiedy jednak przygotowuje sobie garnek zupy, jest ona tak pocieszająca, jak mówiły notatki z przepisu.
Wkrótce Mo pyta wszystkich, których spotyka, o ich rodzinne przepisy. Uczy się je przyrządzać. Zbiera historie, które się za nimi kryją. Buduje stronę internetową, by się nimi dzielić. I, w porządku, skrycie ma nadzieję, że dawno zaginiony krewny odnajdzie ją i da jej własny rodzinny przepis.
Ale kiedy wszystko znów zaczyna się psuć, Mo zdaje sobie sprawę, że jeśli chce mieć rodzinny przepis - lub prawdziwą rodzinę - będzie musiała sama go wymyślić.
