Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Lacan and Philosophy: The New Generation
Głównym celem tego zbioru jest pokazanie, że aktualność spuścizny Lacana dla współczesnej filozofii jest szczególnie widoczna w odniesieniu do obecnych debat, które, próbując przezwyciężyć fałszywy podział między tradycją kontynentalną i analityczną, a także między naukami humanistycznymi, społecznymi i przyrodniczymi, dogłębnie przemyślały pojęcia realizmu i materializmu, wraz z ich implikacjami dla estetyki, etyki, polityki i teologii. Wszystkie eseje zawarte w niniejszym tomie w mniej lub bardziej wyraźny sposób podejmują ten złożony temat, skupiając się na sposobie, w jaki podejście Lacanowskie może rzucić nowe światło na tradycyjne koncepcje zachodniej filozofii, a nawet je zrehabilitować.
"Nowe" w "nowym pokoleniu", które nadaje tytuł niniejszemu zbiorowi artykułów, jest dalekie od retorycznego. Wszyscy autorzy są poniżej pięćdziesiątego roku życia, większość poniżej czterdziestego, a niektórzy nawet poniżej trzydziestego. Jednak bez wyjątku zapewnili już sobie znaczącą pozycję w debatach dotyczących relacji między filozofią a psychoanalizą lub są w trakcie ich tworzenia.
Inną nowością tego tomu, która stanowi znaczącą zmianę w stosunku do poprzednich prób przedstawienia Lacana w dialogu z filozofami, jest jego wyraźnie międzynarodowy wymiar. Autorzy mieszkają i pracują w siedmiu różnych krajach, które zresztą nie zawsze są ich krajami pochodzenia.
Jak czytelnik będzie w stanie potwierdzić, biorąc pod uwagę pełną szacunku intensywność licznych odniesień obecnych w tych esejach - które należy traktować jako bardzo częściową sedymentację wymiany idei i wspólnych projektów, które w niektórych przypadkach trwają od prawie dekady - odległość geograficzna wydaje się być korzystna dla przezwyciężenia rzekomego ograniczenia Lacana do ortodoksji określonych - prowincjonalnych - szkół i ich żałosnych bratobójczych wojen, jednocześnie wzmacniając rygor intelektualny. W tych utworach Lacan przemyśliwuje filozoficznie, z jak najmniejszą ilością żargonu, w następującej kolejności: realizm, bóg, historia, geneza i struktura, pismo, logika, wolność, dialektyka pana i niewolnika oraz akt.
