Labirynt

Opinie czytelników

Powieść „Labirynt” Burhana Sönmeza opowiada historię Boratina, tureckiego piosenkarza bluesowego, który przeżył próbę samobójczą, ale stracił pamięć. Narracja eksploruje tematy tożsamości, pamięci i walki o ponowne połączenie się z przeszłością za pomocą stylu strumienia świadomości, zmieniając perspektywy i podkreślając podróż Boratina w odkrywaniu siebie, gdy porusza się po swoim otoczeniu i relacjach.

Książka jest pięknie napisana i przedstawia głęboką medytację nad sensem życia. Skutecznie eksploruje złożone tematy, takie jak pamięć i tożsamość, i wciąga czytelników w wewnętrzny świat Boratina. Wielu czytelników uważa, że podróż odkrywania samego siebie jest zrozumiała i wciągająca, a zmagania bohatera rezonują emocjonalnie.

Niektórzy czytelnicy uważają narrację za nużącą i zbyt narcystyczną. Eksperymentalny styl nie każdemu może przypaść do gustu, a krytycy zarzucają mu brak ukierunkowania i empatii wobec postaci. Pojawiają się skargi na stagnację fabuły, w której postacie i wątki krążą bez rozwiązania.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Labyrinth

Zawartość książki:

UZNANA ZA LIT HUBNAJBARDZIEJ OCZEKIWANĄ KSIĄŻKĘ ROKU

Wielokrotnie nagradzany turecki powieściopisarz, porywająca, polityczna opowieść o poszukiwaniu tożsamości i znaczenia przez jednego człowieka w Stambule po utracie pamięci.

Piosenkarz bluesowy, Boratin, próbuje popełnić samobójstwo, skacząc z mostu Bosfor, ale otwiera oczy w szpitalu. Stracił pamięć i nie może sobie przypomnieć, dlaczego chciał zakończyć swoje życie. Pamięta tylko rzeczy, które nie są z nim związane, ale myli ich czas. Wie, że Imperium Osmańskie upadło, a ostatni sułtan zmarł, ale nie ma pojęcia kiedy. Jego umysł zawodzi, gdy przypomina sobie cywilizacje, podczas gdy życie, niczym labirynt, prowadzi go różnymi ścieżkami.

Z pomieszania jego społecznej i indywidualnej pamięci wynikają dwa pytania. Czy fizyczne rozpoznanie zapewnia poczucie tożsamości? Co jest bardziej wyzwalające dla człowieka lub społeczeństwa: poznanie przeszłości czy zapomnienie o niej?

Labirynt, haftowany borgesowskimi mikrohistoriami, płynie gładko na powierzchni, przemierzając ostre zakręty pod prądem.