Ocena:
Recenzje książki analizującej film „La Dolce Vita” są zróżnicowane. Podczas gdy niektórzy uważają ją za przeciętną, inni doceniają kontekst historyczny i spostrzeżenia dotyczące tematów i wpływu filmu.
Zalety:Książka oferuje kontekst historyczny, oświetla tematy filmu i jest dobrze napisana. Jest pomocna w zrozumieniu kontrastów filmu i jego znaczenia kulturowego.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali książkę za przeciętną i pozbawioną silnego wpływu, a jeden z recenzentów opisał ją po prostu jako „eh”.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Film Felliniego La dolce vita był fenomenem jeszcze przed jego nakręceniem, skandalem w trakcie powstawania i w momencie premiery w 1960 roku oraz punktem odniesienia od tamtej pory. Wiele z tego, co sprawiło, że stał się sławny, to włączenie prawdziwych ludzi, wydarzeń i stylu życia, co czyni go dokumentacją swoich czasów.
Film wykorzystuje performance, ruch kamery, montaż i muzykę, aby stworzyć uderzającą estetyczną mieszankę energii i apatii, entuzjazmu i rozpaczy. Studium Richarda Dyera rozważa każdy z tych aspektów filmu - zjawisko, dokument, estetykę - i argumentuje, że są one ze sobą powiązane.
Zaczynając od inspiracji i pomysłów, które zostały następnie przekształcone w La dolce vita, Dyer następnie bada realizację filmu, sam film i wreszcie jego krytyczny odbiór, dostarczając wciągających nowych spostrzeżeń na temat tego hipnotyzującego. Kawałek kina.
