L'Heure lgale

Zawartość książki:

"W dniu 24 lutego ubiegłego roku Izba Deputowanych przyjęła prywatny projekt ustawy mający na celu ponowne ustalenie standardowego czasu w naszym kraju. W ten sposób sformułowano, że czas prawny we Francji i Algierii to średni czas w Paryżu, opóźniony o 9 minut i 21 sekund.

Kilka lat wcześniej, 15 marca 1891 r., inna ustawa, przyjęta z inicjatywy rządu, ustanowiła już czas narodowy, tj. jeden czas zastępujący nieskończony partykularyzm czasów lokalnych w całym kraju. Był to - lub powinien być, ponieważ prawo było źle przestrzegane - średni czas w Paryżu.

Wyraźmy najpierw nasze zdziwienie zaangażowaniem Parlamentu w tę sprawę, która kiedyś należała do obserwatoriów, a przede wszystkim do słońca. Cywilizacja zobowiązuje nas do korygowania natury; i od dawna to aparat ustawodawczy lub rządowy musiał mierzyć nasz czas i ustawiać nasze zegarki.

Tak czy inaczej, tym razem, po siedmiu latach użytkowania, chodzi o modyfikację pierwotnie przyjętego czasu, średniego czasu Paryża; tego samego czasu, który rozporządzenie M. de Chabrol nałożyło w 1816 r. na wszystkie zegary miejskie i że prawo z 1891 r.

rozszerzyło się na cały kraj... ".