Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
L'Anti-Salom: Reprsentations de la Fminit Bienveillante Au Temps de la Dcadence (1850-1910)
We Francji, podobnie jak w Wielkiej Brytanii, koniec XIX wieku wydawał się nawiedzony przez destrukcyjne lub złowrogie formy kobiecości, które postać Salom uosabia we wszechobecny i sprzeczny sposób. Jednak danseuse fatale może być rozumiana jedynie jako przeciwieństwo dobroczynnej i defi nitywnej natury, która poprzez swoją zdolność do poświęcenia ułatwia przejście z jednej epoki do drugiej.
Autorka pokazuje, jak w pismach Jeana Lorraina, Marie Corelli, Henry'ego Ridera-Haggarda i René Vivien mitologiczne, biblijne, typowe i historyczne postacie są wykorzystywane do zakwalifikowania wszechobecności femme fatale w drugim dziewiętnastym wieku i do zakwestionowania samego pojęcia fatalizmu. Gdy XIX wiek zbliżał się ku końcowi, reprezentacje dobroczynnej kobiecości zostały przywołane, aby nadać kształt symetrycznym fantazjom, czasem niepokojąco podobnym do tych ucieleśnionych w nawiedzających nawiedzeniach salomaine.
W tej książce Dziewica Maryja, Ewa, Lilith, androgyniczna, zakonnica, Joanna d'Arc, Maria Magdalena, Safona i Hypatia są badane w sposób, który ujawnia kadencję jej tematycznych ornamentów. Odzwierciedlając dobroczynną daremność, koniec wieku dla spadkobierców Baudelaire'a i kardynała Newmana jest tutaj badany jako okres przejściowy, w którym istnieje napięcie między fascynacją upadkiem a marzeniem o budowie.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)