Culture and Society in Medieval Occitania
Średniowieczna Oksytania, obszar geograficzny i językowy często określany jako „południe Francji”, „południe”, „Midi” lub bardziej luźno „Prowansja”, była zróżnicowana politycznie, ale spójna kulturowo.
To właśnie tutaj trubadurzy stworzyli dworską miłość i nowy język poetycki, które razem miały wpłynąć na całą europejską literaturę i wrażliwość. Eseje udostępnione w tym zbiorze odzwierciedlają wielostronne zainteresowania autorki trubadurami i społeczeństwem, z którego się wywodzili: historyczne i kulturowe miejsce kobiet tworzących pozorne obiekty ich pożądania, czci lub niepokoju; zakres, w jakim francuskie pojęcia rycerskości przeniknęły na Południe; charakter i znaczenie różnych elementów kultury dworskiej; przedwczesny rozwój nauk medycznych w tym regionie; jego złożone reakcje na krucjaty; oraz kwestia tożsamości okcytańskiej.
W większości uzupełniają jej główne publikacje (The World of the Troubadours, wspólne wydania pieśni trubadura Marcabru, fragmentu epickiego Canso d'Antioca oraz średniowiecznych okcytańskich tensos i partimens), dostarczają albo bardziej szczegółowego materiału niż znalazł się w tych pracach, albo ich rozwinięcia. „Literatura oksytańska i Ziemia Święta” antycypuje nowy projekt dotyczący reakcji na krucjaty w tekstach oksytańskich i starofrancuskich.
