Ocena:
Książka Erica Michauda to kompleksowa i dobrze zbadana analiza roli sztuki w nazistowskich Niemczech, oferująca świeże spojrzenie na ideologie i kulturę wizualną tego okresu. Jest dobrze napisana, wciągająca i zapewnia nowe spojrzenie na relacje między sztuką a polityką pod rządami Hitlera. Została jednak skrytykowana za niskiej jakości ilustracje, które umniejszają jej ogólny wpływ, budząc obawy co do jej prezentacji pomimo wysokich standardów akademickich.
Zalety:Dobrze zbadana i wszechstronna analiza, wciągająco napisana, oferuje nowe spojrzenie na ideologię i sztukę nazistowską, skutecznie wykorzystuje źródła pierwotne i jest wysoce zalecana dla osób zainteresowanych tematem.
Wady:Słaba jakość ilustracji, które są prawie nieczytelne i nie spełniają oczekiwań wobec publikacji prasy uniwersyteckiej.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Cult of Art in Nazi Germany
The Cult of Art in Nazi Germany przedstawia nową interpretację narodowego socjalizmu, argumentując, że sztuka w Trzeciej Rzeszy nie była po prostu narzędziem reżimu, ale w rzeczywistości stała się źródłem rasistowskiej polityki, na której opierała się jego ideologia.
Poprzez mit „rasy aryjskiej”, rasy uznanej za wyższą, ponieważ tylko ona tworzy kulturę, nazizm twierdził, że sztuka jest jedyną racją bytu reżimu zdefiniowanego przez Hitlera jako „dyktatura geniuszu”. Michaud pokazuje ważny związek między religijną naturą sztuki nazistowskiej a ruchem politycznym, ujawniając, że w nazistowskich Niemczech sztuka była uważana nie tyle za świadka historii, ile za siłę zdolną do tworzenia przyszłości, aktora zdolnego do przyspieszenia nadejścia rzeczywistości immanentnej samej sztuce.
