Kult czarownic (Jabberwoke Pocket Occult)

Oryginalny tytuł:

The Witch Cult (Jabberwoke Pocket Occult)

Zawartość książki:

The Witch-Cult in Western Europe to antropologiczna książka Margaret Alice Murray z 1921 roku, opublikowana u szczytu sukcesu Złotej Koniczyny Frazera. Niektóre kręgi uniwersyteckie uznały Margaret Murray za eksperta w dziedzinie zachodnich czarów, choć jej teoria, znana również jako "hipoteza kultu czarownic", pozostaje kontrowersyjna: sugeruje ona, że oskarżenia wysuwane wobec "czarownic" w Europie były w rzeczywistości oparte na prawdziwej, choć tajnej, pogańskiej religii czczącej rogatego boga.

W tej książce i późniejszej The God of the Witches (1931) Murray wyjaśniła swoją teorię w następujący sposób.

⬤ Do XVII wieku istniała religia, znacznie starsza od chrześcijaństwa, która w całej Europie Zachodniej miała zwolenników zarówno wśród zwykłych ludzi, jak i klas rządzących.

⬤ W centrum kultu znajdował się rogaty bóg o dwóch twarzach, znany Rzymianom jako Janus lub Dianus (kult Dianusa należał do typu opisanego szczegółowo przez Jamesa Frazera w Złotym konarze).

⬤ Rogaty bóg reprezentował cykl pór roku i zbiorów. Wierzono, że umierał i okresowo powracał do życia.

⬤ Na ziemi rogaty bóg był reprezentowany przez wybrane istoty ludzkie. Było wśród nich kilka sław, takich jak William Rufus, Thomas Becket, Joanna d'Arc i Gilles de Rais. Każdy z nich zginął tragiczną śmiercią jako rytualna ofiara, aby zapewnić zmartwychwstanie boga i odnowę ziemi.

⬤ W wioskach spotkaniom czarownic przewodniczył rogaty bóg. Chrześcijańscy obserwatorzy tych wydarzeń mogli pomyśleć, że czarownice czczą diabła, podczas gdy w rzeczywistości świętowały przedchrześcijańskiego boga Dianusa.

⬤ Zachowanie tej starożytnej religii zostało powierzone różnym rdzennym ludom, niskiego wzrostu, które były wypędzane ze swoich ziem z każdą nową inwazją. Wyjaśniałoby to również historie o wróżkach, gnomach i innych "małych ludziach". Istoty te były bardzo nieśmiałe, ale potrafiły przekazać wiedzę o swojej religii zwykłym ludziom. Czarownice były ich uczennicami, a tym samym spadkobierczyniami starożytnej religii.

⬤ Według Murraya, lokalne koweny składały się z trzynastu członków: dwunastu zwykłych mężczyzn i kobiet oraz oficera. Wszyscy członkowie byli zobowiązani do odbywania cotygodniowych spotkań (nazwanych przez Murraya "esbat") i uczestniczenia w większych sabatach.

⬤ W kowenach panowała ścisła dyscyplina, a każdy, kto opuścił spotkanie, mógł zostać surowo ukarany, a czasem nawet skazany na śmierć.

⬤ Organizacja i struktura były tak dobre, że chrześcijaństwo musiało czekać aż do reformacji, zanim zwróciło uwagę na ukrytą religię. Wielkie prześladowania czarownic były zatem atakiem chrześcijaństwa na potężnego rywala.

(Fragment wikipedii z modyfikacjami)