Kuchnia Tudorów: Co jedli i pili Tudorowie

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółową eksplorację kuchni Tudorów, obalając mity otaczające ten okres i prezentując bogactwo przepisów opartych na kontekście historycznym. Podczas gdy wielu czytelników uważa treść za fascynującą i pouczającą, istnieją poważne obawy dotyczące plagiatu i dokładności cytatów bibliograficznych.

Czytelnicy doceniają przejrzysty język, interesujące fakty i obszerną kolekcję przepisów. Książka jest opisywana jako cenne źródło zarówno dla entuzjastów historii, jak i miłośników książek kucharskich, z interesującymi sekcjami na temat etykiety i rolnictwa w epoce Tudorów. Uwzględnienie notatek historycznych wraz z przepisami dodaje jej atrakcyjności.

Kilku recenzentów krytykuje książkę za to, że zawiera plagiaty przepisów i liczne błędy w cytatach bibliograficznych. Istnieją twierdzenia, że przepisy zostały zaczerpnięte bez pozwolenia z innych źródeł, co budzi wątpliwości natury etycznej. Niektórzy czytelnicy zalecają alternatywne źródła dla dokładniejszej historii angielskiej żywności.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Tudor Kitchen: What the Tudors Ate & Drank

Zawartość książki:

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, co jedli i pili Tudorowie? Jaki był pierwszy posiłek Elżbiety I po pokonaniu hiszpańskiej Armady? Którymi ciastami zajadał się Henryk VIII, by osiągnąć talię od 32 do 54 cali? The Tudor Kitchen przedstawia nową historię kuchni Tudorów i ponad 500 wystawnych - i bardziej codziennych - przepisów, z których korzystali bogaci i biedni, wszystkie zaczerpnięte z autentycznych współczesnych źródeł. Kuchnie pałaców Tudorów były wyposażone tak, aby wyżywić małą armię dworzan, odwiedzających dygnitarzy i różne osoby związane z arystokracją.

W ciągu jednego roku dwór Tudorów zakupił nie mniej niż 8 200 owiec, 2 330 jeleni i 53 dziki, a także niezliczone ptaki, takie jak łabędzie (i pisklęta), pawie, czaple, kapłony, lerki, mewy i sieweczki. Uczty Tudorów były legendarne.

Henrykowi VIII udało się nawet zaimponować Francuzom na Field of the Cloth of Gold w 1520 r. dzięki dwunastometrowej fontannie z marmuru i złotych liści, która wydawała bordo i białe wino do srebrnych pucharów, za darmo dla wszystkich!