Księża Hitlera: Duchowieństwo katolickie i narodowy socjalizm

Opinie czytelników

Książka stanowi dobrze zbadaną analizę złożonych relacji między duchowieństwem katolickim a narodowym socjalizmem, podkreślając bieżące kwestie w Kościele i stawiając prowokujące do myślenia pytania o ideologię i moralność.

Dobrze zbadana, oferuje spokojne i uczciwe badanie naukowe, stawia ważne pytania dotyczące ideologicznego współudziału, przedstawia różnorodne osobiste historie i jest doskonałym badaniem wcześniej niedostatecznie zbadanego tematu.

Może być przygnębiająca ze względu na swoje brzydkie prawdy, a niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za niepokojącą lub niepokojącą.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hitler's Priests: Catholic Clergy and National Socialism

Zawartość książki:

Niemcy, wstrząśnięci klęską militarną i depresją gospodarczą po I wojnie światowej, starali się przywrócić swojemu narodowi godność i potęgę. W tym kontekście Partia Narodowo-Socjalistyczna, ze swoją obietnicą odrodzenia Niemiec, przyciągnęła zwolenników. Do najbardziej gorliwych należeli katoliccy duchowni znani jako "brunatni księża", którzy zgłosili się na ochotnika jako nazistowscy propagandyści. W tym wnikliwym studium Spicer odkrywa mroczny podrozdział w historii rzymskokatolickiej, przedstawia głównych duchownych, którzy uczestniczyli w ruchu nazistowskim, bada ich motywy, szczegółowo opisuje ich poparcie dla narodowego socjalizmu i bada konsekwencje ich aktywizmu politycznego.

Niektórzy brunatni księża, zwłaszcza weterani wojenni, opowiadali się za narodowym socjalizmem, ponieważ przemawiał on do ich patriotycznego zapału. Inni mieli mniej chwalebne motywy: niezadowolenie z życia duchownego, konflikty z przełożonymi kościelnymi lub ambicję osobistej władzy i sławy. Niezależnie od indywidualnych motywów, wykorzystywali oni swoje umiejętności jako mówcy, pisarze i nauczyciele, aby głosić przesłanie nazizmu. Zwłaszcza na początku lat trzydziestych, gdy Kościół zakazał członkostwa w partii, duchowni ci starali się udowodnić, że katolicyzm jest zgodny z narodowym socjalizmem, uzasadniając w ten sposób swoje poparcie dla ideologii nazistowskiej. Ojciec dr Philipp Haeuser, uczony i pastor, posunął się nawet do promowania antysemityzmu, jednocześnie deifikując Adolfa Hitlera. Antysemityzm Führera, jak twierdzi Spicer, nie powstrzymał duchownych takich jak Haeuser, ponieważ chociaż Kościół oficjalnie odrzucił skrajny rasizm nazistów, katolickie nauki tolerowały wrogość wobec Żydów, obwiniając ich za ukrzyżowanie Chrystusa.

Podczas gdy garstka brunatnych księży cieszyła się wyrozumiałością swoich biskupów, inni znosili nagany, a nawet zwolnienia; kilku znalazło nowe powołania w Trzeciej Rzeszy. Po upadku Rzeszy najbardziej widoczni brunatni księża stanęli przed sądem za swój udział w zbrodniach narodowego socjalizmu, ruchu, który kiedyś tak gorąco wspierali.

Oprócz tej intrygującej historii o duchownych próbujących pogodzić wiarę i politykę, Spicer przedstawia mistrzowską listę, zweryfikowaną przez szeroko zakrojone badania w archiwach kościelnych i rządowych, katolickich duchownych, którzy publicznie wspierali narodowy socjalizm.