Księża Hitlera

Opinie czytelników

Recenzje książki opisują ją jako doskonałe i dobrze zbadane badanie relacji między duchowieństwem katolickim a narodowymi socjalistami, poruszające tematy współudziału i dylematów moralnych, przed którymi stanęli księża w niepokojącym okresie historycznym. Książka jest zarówno prowokująca do myślenia, jak i niepokojąca, skłaniając czytelników do refleksji nad współczesnymi kwestiami w Kościele.

Dobrze zbadana, oferuje rzetelne i naukowe badanie, stawia ważne pytania dotyczące relacji między duchowieństwem a ideologią, podkreśla indywidualne historie i zapewnia wgląd w wcześniej mało zbadany temat.

Lektura może być przygnębiająca ze względu na omawiane brzydkie prawdy; niektórzy mogą uznać temat za niepokojący.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hitler's Priests

Zawartość książki:

Niemcy, wstrząśnięci klęską militarną i depresją gospodarczą po I wojnie światowej, starali się przywrócić swojemu narodowi godność i potęgę. W tym kontekście Partia Narodowo-Socjalistyczna, ze swoją obietnicą odrodzenia Niemiec, przyciągnęła zwolenników. Wśród najbardziej gorliwych znalazło się wielu katolickich duchownych znanych jako brunatni księża, którzy zgłosili się na ochotnika jako nazistowscy propagandyści. W tym wnikliwym studium Spicer odkrywa mroczny podrozdział w historii rzymskokatolickiej, przedstawia głównych duchownych, którzy uczestniczyli w ruchu nazistowskim, bada ich motywy, szczegółowo opisuje ich poparcie dla narodowego socjalizmu i bada konsekwencje ich aktywizmu politycznego.

Niektórzy brunatni księża, zwłaszcza weterani wojenni, opowiadali się za narodowym socjalizmem, ponieważ przemawiał on do ich patriotycznego zapału. Inni mieli mniej chwalebne motywy: niezadowolenie z życia duchownego, konflikty z przełożonymi kościelnymi lub ambicję osobistej władzy i sławy. Niezależnie od indywidualnych motywów, wykorzystywali oni swoje umiejętności jako mówcy, pisarze i nauczyciele, aby głosić przesłanie nazizmu. Zwłaszcza na początku lat trzydziestych, gdy Kościół zakazał członkostwa w partii, duchowni ci starali się udowodnić, że katolicyzm jest zgodny z narodowym socjalizmem, uzasadniając w ten sposób swoje poparcie dla ideologii nazistowskiej. Ojciec dr Philipp Haeuser, naukowiec i pastor, posunął się nawet do promowania antysemityzmu, jednocześnie deifikując Adolfa Hitlera. Antysemityzm Hitlera, jak twierdzi Spicer, nie powstrzymał duchownych takich jak Haeuser, ponieważ chociaż Kościół oficjalnie odrzucił skrajny rasizm nazistów, katolickie nauki tolerowały wrogość wobec Żydów, obwiniając ich za ukrzyżowanie Chrystusa.

Podczas gdy garstka brunatnych księży cieszyła się wyrozumiałością swoich biskupów, inni znosili nagany, a nawet zwolnienia; kilku znalazło nowe powołania w Trzeciej Rzeszy. Po upadku Rzeszy najbardziej widoczni brunatni księża stanęli przed sądem za swój udział w zbrodniach narodowego socjalizmu, ruchu, który kiedyś tak gorąco wspierali.

Oprócz tej intrygującej historii o duchownych próbujących pogodzić wiarę i politykę, Spicer przedstawia główną listę - zweryfikowaną przez szeroko zakrojone badania w archiwach kościelnych i rządowych - katolickich duchownych, którzy publicznie wspierali narodowy socjalizm.