Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
The Dukes of Cumberland
Tytuł księcia Cumberland został pierwotnie utworzony jako jeden z kilku nadanych księciu Rupertowi („z Renu”), kuzynowi króla Karola I, w 1644 roku. Podobnie jak kolejni trzej książęta, którzy byli w ten sposób znani, nie pozostawił prawowitego spadkobiercy, który mógłby go zastąpić.
Książę Danii Jerzy, małżonek królowej Anny, miał nieszczęście spłodzić kilkoro dzieci, które zmarły w wieku niemowlęcym, podczas gdy Wilhelm, syn króla Jerzego II (zwycięzcy lub rzeźnika spod Culloden w 1746 r., w zależności od punktu widzenia), miał tylko kochanki, ale nie miał synów ani córek, podczas gdy brat króla Jerzego III, książę Henryk, czwarty książę, ożenił się, ale nie pozostawił potomstwa. Księstwo ostatecznie osiągnęło ciągłość z księciem Ernestem Augustem, jednym z synów króla Jerzego III, bardzo oczernianym z powodu rzekomego kazirodztwa i bigamii, a także nieco reakcyjną postacią silnie sprzeciwiającą się emancypacji katolików, ale dzielnym żołnierzem i przez ostatnie czternaście lat skutecznym, popularnym i szanowanym królem Hanoweru.
Jego syn i następca jako książę i król, nieszczęsny ślepy Jerzy V, został obalony po aneksji jego domen przez Prusy w 1866 roku, podczas gdy jego syn i spadkobierca, inny książę Ernest August, był królem bez tronu, a po pierwszej wojnie światowej księciem bez księstwa. Jest to pierwsza książka, która bada życie wszystkich siedmiu książąt w jednym tomie, obejmującym epokę Stuartów, Hanowerów i początek XX wieku.
