Ocena:
Recenzje użytkowników chwalą książkę za pouczający i dobrze napisany portret królowej Marii Zofii, podkreślając jej historyczne znaczenie i dbałość autora o szczegóły. Recenzentom podobała się głębia biografii i polecili ją osobom zainteresowanym historią Sycylii. Jednak niektórzy zauważyli potencjał do poprawy poprzez dostęp do większej ilości materiałów archiwalnych.
Zalety:Pouczająca, dobrze napisana, interesujący portret ważnej postaci historycznej, dobre zdjęcia, polecana dla entuzjastów historii.
Wady:Mógłby skorzystać z większej liczby konsultacji ze źródłami pierwotnymi, zwłaszcza z Archiwum Rodziny Dwóch Sycylii.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The heroine of Gaeta: Queen Maria Sophia of the Two Sicilies
W 1859 roku siedemnastoletnia Maria Zofia, księżna Bawarii, poślubiła Franciszka, księcia Kalabrii, następcę tronu Dwóch Sycylii. Nieco ponad dwa lata później ona i jej mąż widzieli, jak ich królestwo znika, opanowane przez siły Garibaldiego i wchłonięte przez nowo zjednoczone Włochy.
Żywiołowa, energiczna księżniczka, szóste z dziesięciorga dzieci księcia i księżnej Bawarii i młodsza siostra Elżbiety, cesarzowej Austrii, miała nadzieję na świetlaną przyszłość, gdy została zaręczona z księciem Burbonów. Wstąpił on na tron cztery miesiące po ich ślubie, ale w ciągu niespełna osiemnastu miesięcy, gdy wojska Garibaldiego zbliżyły się do Neapolu, ich stolicy, zostali zmuszeni do szukania schronienia w fortecy w Gaeta.
Podczas trzymiesięcznego oblężenia, odważna ostatnia postawa dynastii Burbonów zyskała królowej Marii Zofii, „bohaterce Gaety”, reputację, którą utrzymała do końca życia, niestrudzona w wysiłkach, by zmobilizować obrońców, pomagając pielęgnować rannych i ośmielając napastników do najgorszego. Ta biografia, pierwsza w języku angielskim od ponad wieku, opowiada historię jej życia, od beztroskiego wychowania w Bawarii po zbyt krótki czas jako królowa Dwóch Sycylii, jej wygnanie w Rzymie, Paryżu i Niemczech, jej niezbyt satysfakcjonujące małżeństwo i ich dziecko, które żyło tylko trzy miesiące, krótki romans pozamałżeński i ostatnie lata do jej śmierci w 1925 roku.
