Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje użytkowników „Księcia” podkreślają jego znaczenie jako klasycznego traktatu politycznego, chwalonego za przystępność i znaczenie dla współczesnej myśli politycznej. Tłumaczenie jest znane ze swojego wciągającego stylu, choć niektóre wydania cierpią z powodu problemów z formatowaniem i literówek. Czytelnicy doceniają historyczne spostrzeżenia książki i jej eksplorację ludzkiej natury, choć niektórzy uważają niektóre elementy za kontrowersyjne lub moralnie trudne.
Zalety:⬤ Wciągające i przystępne współczesne tłumaczenie, które czyta się jak poezję.
⬤ Prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat ludzkiej natury, polityki i zarządzania.
⬤ Oferuje kontekst historyczny i praktyczne porady istotne dla współczesnej strategii politycznej.
⬤ Dostępna za darmo na Kindle, co czyni ją bardzo wartościową.
⬤ Uważany za kamień węgielny realizmu politycznego, wpływowy w różnych dyscyplinach.
Wady:⬤ Niektóre wydania mają problemy z formatowaniem, takie jak brak spisu treści lub podziałów na rozdziały.
⬤ Niektóre tłumaczenia zawierają literówki, co wpływa na komfort czytania.
⬤ Styl narracji może wydawać się niektórym czytelnikom archaiczny.
⬤ Treść może być moralnie kontrowersyjna, prowadząc do dyskomfortu wśród czytelników wyznających demokratyczne ideały.
⬤ Niektórzy czytelnicy otrzymali nieprawidłowe wydania, co wpłynęło na ich wrażenia z lektury.
(na podstawie 922 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
THE PRINCE (Wisehouse Classics Edition)
Zawartość książki:
KSIĄŻĘ (wł. Il Principe) to XVI-wieczny traktat polityczny autorstwa włoskiego dyplomaty i teoretyka polityki Niccola Machiavellego. Z korespondencji wynika, że wersja została rozpowszechniona w 1513 roku, używając łacińskiego tytułu De Principatibus (O księstwach). Wersja drukowana została jednak opublikowana dopiero w 1532 roku, pięć lat po śmierci Machiavellego. Dokonano tego za zgodą papieża Klemensa VII Medyceusza, ale "na długo przedtem, w rzeczywistości od pierwszego pojawienia się Księcia w rękopisie, kontrowersje krążyły wokół jego pism". Chociaż został napisany tak, jakby był tradycyjnym dziełem w stylu luster dla książąt, ogólnie zgadza się, że był szczególnie innowacyjny. Dzieje się tak tylko częściowo dlatego, że został napisany w wernakularnym języku włoskim, a nie po łacinie, co stawało się coraz bardziej popularne od czasu publikacji Boskiej komedii Dantego i innych dzieł literatury renesansowej.
Książę jest czasami uważany za jedno z pierwszych dzieł nowoczesnej filozofii, zwłaszcza nowoczesnej filozofii politycznej, w której skuteczna prawda jest ważniejsza niż jakikolwiek abstrakcyjny ideał. Był również w bezpośrednim konflikcie z dominującymi wówczas doktrynami katolickimi i scholastycznymi dotyczącymi tego, jak rozważać politykę i etykę. Mimo że traktat jest stosunkowo krótki, jest najbardziej pamiętanym z dzieł Machiavellego i najbardziej odpowiedzialnym za wprowadzenie słowa "makiaweliczny" do użycia jako pejoratywnego. Przyczynił się również do powstania angielskiego określenia diabła "Old Nick", a nawet do współczesnych negatywnych konotacji słów "polityka" i "polityk" w krajach zachodnich. Pod względem tematycznym pokrywa się ze znacznie dłuższymi Dyskursami o Liwiuszu, które zostały napisane kilka lat później. Innym mniej znanym dziełem Machiavellego, do którego porównywany jest KSIĄŻĘ, jest Żywot Castruccio Castracaniego, w którym wykorzystano prawie współczesnych Włochów jako przykłady ludzi, którzy popełnili zbrodnicze czyny dla polityki.
Opisy w THE PRINCE mają ogólny temat akceptacji, że cele książąt - takie jak chwała i przetrwanie - mogą uzasadniać użycie niemoralnych środków do osiągnięcia tych celów:
"Ten, kto zaniedbuje to, co jest zrobione, na rzecz tego, co powinno być zrobione, prędzej doprowadzi do swojej ruiny niż do swojego zachowania".
