Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „Księcia” Machiavellego podkreślają jego trwałą aktualność i dostępność dzięki najnowszym tłumaczeniom, a odbiorcy uważają, że jest to dzieło krytyczne dla zrozumienia dynamiki władzy i strategii politycznej. Pomimo pewnych problemów z tłumaczeniem i formatowaniem, wielu czytelników docenia wgląd książki w ludzką naturę i politykę. Książka pozostaje ważna zarówno dla politologów, jak i zwykłych czytelników, skłaniając do refleksji na temat moralności i autorytetu.
Zalety:⬤ Książka jest chwalona za swoją przystępność i poetyckie tłumaczenie, dzięki czemu idee Machiavellego są zrozumiałe.
⬤ Oferuje ważne spostrzeżenia na temat ludzkiej natury i dynamiki władzy, istotne nawet dzisiaj.
⬤ Wielu czytelników podkreśla jej wartość jako klasycznego dzieła strategii politycznej i realizmu, zachęcającego do kontemplacji kwestii moralnych.
⬤ Wydanie Kindle jest wygodne, pozwalając na łatwe dodawanie adnotacji i dostęp.
⬤ Bogaty kontekst historyczny przemawia do osób zainteresowanych naukami politycznymi i historią.
Wady:⬤ Niektóre wydania mają problemy z formatowaniem, brakuje w nich łatwych w nawigacji spisów treści lub odpowiednich podziałów na rozdziały.
⬤ Kilku czytelników zwróciło uwagę na obecność literówek i niespójności w tłumaczeniach.
⬤ Przypisy mogą niektórym przeszkadzać w czytaniu, a niektórzy narzekają na powtórzenia w materiałach uzupełniających, takich jak tylne okładki.
⬤ Kilku czytelników stwierdziło, że styl pisania jest archaiczny lub nudny, co sugeruje, że może on nie angażować wszystkich współczesnych odbiorców.
(na podstawie 921 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Prince
Zawartość książki:
Książę to XVI-wieczny traktat polityczny autorstwa włoskiego dyplomaty i teoretyka polityki Niccola Machiavellego. Z jego korespondencji wynika, że wersja została rozpowszechniona w 1513 roku, używając łacińskiego tytułu De Principatibus (O księstwach).
Wersja drukowana została jednak opublikowana dopiero w 1532 roku, pięć lat po śmierci Machiavellego. Zostało to przeprowadzone za zgodą papieża Klemensa VII Medyceusza, ale "na długo przedtem, w rzeczywistości od pierwszego pojawienia się Księcia w rękopisie, kontrowersje krążyły wokół jego pism". Chociaż Książę został napisany tak, jakby był tradycyjnym dziełem w stylu zwierciadeł dla książąt, powszechnie uważa się, że był szczególnie innowacyjny.
Wynika to częściowo z faktu, że został napisany w języku włoskim, a nie po łacinie, co stało się coraz bardziej popularne od czasu publikacji Boskiej komedii Dantego i innych dzieł literatury renesansowej. Książę jest czasami uważany za jedno z pierwszych dzieł nowoczesnej filozofii, zwłaszcza nowoczesnej filozofii politycznej, w której "skuteczna" prawda jest ważniejsza niż jakikolwiek abstrakcyjny ideał.
Jest również godny uwagi ze względu na bezpośredni konflikt z dominującymi doktrynami katolickimi i scholastycznymi tamtych czasów, szczególnie tymi dotyczącymi polityki i etyki. Choć jest stosunkowo krótki, traktat ten jest najbardziej pamiętanym z dzieł Machiavellego i najbardziej odpowiedzialnym za wprowadzenie słowa "Książę to XVI-wieczny poli" do użytku jako pejoratywnego. Przyczynił się nawet do współczesnych negatywnych konotacji słów "polityka" i "polityk" w krajach zachodnich.
7) Pod względem tematycznym pokrywa się ze znacznie dłuższymi Dyskursami o Liwiuszu, które zostały napisane kilka lat później. Innym mniej znanym dziełem Machiavellego, do którego porównywany jest Książę, jest Żywot Castruca, w którym wykorzystano współczesnych Włochów jako przykłady ludzi, którzy popełnili zbrodnicze czyny dla polityki.
