Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Cominform Crisis: Soviet-Yugoslav Stand-Off, 1948-1954
Kryzys Kominformu opisuje pierwszy konflikt zbrojny w świecie komunistycznym po II wojnie światowej. Doszło do niego między Jugosławią Tity a państwami pod przywództwem Związku Radzieckiego w latach 1948-1954. Rozpoczyna się od wyjaśnienia procesu "sowietyzacji" byłej Jugosłowiańskiej Armii Partyzanckiej, jej ambitnych planów rozwoju i wpływów w sąsiedniej Albanii, Bułgarii i greckiej wojnie domowej, co doprowadziło do rosnących podejrzeń wśród sowieckich przywódców, zwłaszcza Stalina. Doprowadziło to do powolnego rozpadu wzajemnych więzi wiosną 1948 roku, a ostatecznie do rezolucji Kominformu z 28 czerwca 1948 roku. Rezolucja ta zapoczątkowała konflikt, który trwał prawie siedem lat. Komunistyczni bracia w broni stali się zaciekłymi wrogami, a jugosłowiańskie granice z komunistycznymi krajami Albanii, Bułgarii, Rumunii i Węgier stały się liniami frontu. Polityczne starcie przerodziło się w otwartą wrogość na granicach: ostrzeliwanie straży granicznej, ataki na posterunki graniczne, wtargnięcia agentów i uzbrojonych grup oraz inwigilacja i ruchy wojsk. Mimo że Jugosłowianie Tity byli przerażeni oczekiwaniem agresji ze Wschodu, nie doszło do inwazji, a wojna na Półwyspie Koreańskim skierowała uwagę Sowietów i Amerykanów na Daleki Wschód.
Ostatecznie konflikt między Kominformem a Jugosławią dobiegł końca w wyniku przyjęcia Jugosławii do amerykańskiego Programu Wzajemnej Pomocy Obronnej w listopadzie 1951 roku oraz po śmierci Stalina w marcu 1953 roku.
Cominform Crisis opisuje organizację armii jugosłowiańskiej, podkreślając różnice w reorganizacji przed 1948 r. i później podczas konfliktu. Dostarcza czytelnikowi szczegółowych rozkazów bojowych armii jugosłowiańskiej opartych na badaniach archiwalnych. Cominform Crisis opisuje również próby Jugosłowian stworzenia rodzimego przemysłu obronnego w tym okresie, aby przezwyciężyć problem zaopatrzenia armii, podkreślając rozwój pierwszego jugosłowiańskiego czołgu, myśliwców z silnikiem tłokowym, kilku typów statków dla marynarki wojennej i serii broni strzeleckiej. Książka ta analizuje również pracę jugosłowiańskiej Służby Kontrwywiadu (KOS) i Bezpieczeństwa Państwowego (UDBA) w powszechnej walce z radzieckimi i satelickimi służbami wywiadowczymi na granicach oraz w szeregach armii i sił bezpieczeństwa.