Krytyczna historia pop-artu

Opinie czytelników

Książka o sztuce lat sześćdziesiątych jest chwalona za doskonałe wprowadzenie i znakomity wybór prac, co czyni ją wysoce zalecaną antologią w tej dziedzinie. Jednak spotkała się z krytyką za bardzo małą czcionkę i brak obrazów, co utrudnia czytanie, szczególnie osobom z trudnościami ze wzrokiem.

Doskonałe wprowadzenie, świetny wybór prac, wysoce zalecane w porównaniu z konkurencyjnymi tomami, duża głębia wglądu.

Bardzo mały druk, trudny do odczytania, niewiele zdjęć, co jest frustrujące dla książki o sztuce.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pop Art a Critical History

Zawartość książki:

Pop Art: A Critical History to kronika jednego z najbardziej kontrowersyjnych ruchów artystycznych stulecia.

Antologia czerpie z szerokiej gamy źródeł, od wiodących magazynów o sztuce i czasopism historycznych po gazety i magazyny informacyjne, takie jak New York Times, Life i Newsweek. Z tego bogatego przekroju krytycznych i dziennikarskich komentarzy wyłania się fascynujący obraz burzliwego rozwoju pop-artu i jego ugruntowania jako głównej siły w sztuce współczesnej.

Szeroki wybór artykułów śledzi pojawienie się samego ruchu w Anglii i Ameryce, widziane oczami ówczesnych krytyków. Następnie skupiono się na przedstawieniu dogłębnych tekstów na temat czterech głównych artystów pop: Roya Lichtensteina, Claesa Oldenburga, Jamesa Rosenquista i Andy'ego Warhola, wraz z analizą wielu innych artystów zaangażowanych w ten ruch. Od recenzji pierwszych wystaw wielu z tych artystów, przez wywiady z nimi, po wiadomości o ich kolekcjonerach i stylu życia, Pop Art: A Critical History stanowi najbardziej kompletny i spójny zapis pop-artu, jaki do tej pory opublikowano.

Książka kończy się nieocenioną chronologią najważniejszych wystaw artystów pop z lat 60-tych. Wśród autorów są Lawrence Alloway, John Coplans, Donald Judd, Max Kozloff, Gerald Nordland, Peter Plagens, Barbara Rose, Robert Rosenblum, John Russell, Gene Swenson i Sidney Tillim.