Krucjaty i chrześcijański świat Wschodu: Szorstka tolerancja

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje; niektórzy użytkownicy doceniają jej przydatność, szczególnie w kontekście studiów, podczas gdy inni krytykują ją za niechlujstwo historyczne i opieranie się na wątpliwych twierdzeniach.

Pomaga studentom, szczególnie pozytywny wpływ odnotowano w przypadku studiów.

Zawiera nieścisłości historyczne, przesadne stwierdzenia i brak jasnych źródeł, co prowadzi do pytań o wiarygodność i naukowość autora.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Crusades and the Christian World of the East: Rough Tolerance

Zawartość książki:

Po upadku Jerozolimy w 1099 r. krucjatowe armie zachodnich chrześcijan, znane jako Frankowie, znalazły się pod władzą nie tylko muzułmanów i Żydów, ale także lokalnych chrześcijan, których kultura i tradycje różniły się od ich własnych. Okupowane przez krzyżowców obszary Syrii i Palestyny były domem dla wielu odrębnych społeczności chrześcijańskich: Greccy i syryjscy prawosławni, Ormianie i inne sekty o ostrych różnicach doktrynalnych. Jak te różne grupy żyły razem pod rządami Franków?

W książce The Crusades and the Christian World of the East Christopher MacEvitt przedstawia imponujący zestaw dowodów literackich, prawnych, artystycznych i archeologicznych, aby pokazać, w jaki sposób ideologia krzyżowców i różnice religijne doprowadziły do powstania trybu współistnienia, który nazywa „szorstką tolerancją”. XII-wieczni frankijscy władcy Lewantu i ich chrześcijańscy poddani byli oddzieleni językiem, praktykami religijnymi i wierzeniami. Jednak zachodni chrześcijanie wykazywali niewielkie zainteresowanie takimi różnicami. Frankowie zawierali małżeństwa z lokalnymi chrześcijanami, dzielili świątynie i kościoły, ale nie wahali się użyć siły militarnej przeciwko wspólnotom chrześcijańskim. Szorstka tolerancja różniła się od innych średniowiecznych sposobów radzenia sobie z różnicami religijnymi, a MacEvitt wyjaśnia czynniki, które doprowadziły do tej uderzającej rozbieżności.

„Powszechne jest omawianie różnorodności Bliskiego Wschodu w kategoriach muzułmanów, Żydów i chrześcijan” - pisze MacEvitt - »ale nawet to upraszcza jego religijną złożoność«. Podczas gdy większość historii krucjat koncentrowała się na spotkaniach chrześcijańsko-muzułmańskich, MacEvitt oferuje często zaskakującą relację, badając skrzyżowanie chrześcijańskich światów Bliskiego Wschodu i Franków w stuleciu pierwszej krucjaty.