Królowa zdrajców (Upadły świat, księga 2)

Opinie czytelników

Recenzje użytkowników „Królowej zdrajców” odzwierciedlają mieszankę podziwu i frustracji. Czytelnicy doceniają intensywność historii, złożone relacje między głównymi bohaterami i rozbudowany świat. Krytyka często koncentruje się jednak na kwestiach związanych z rozwojem postaci, powtarzającymi się punktami fabuły i nierozwiązanymi pytaniami, które sprawiają, że czytelnicy z niecierpliwością czekają na kolejną część.

⬤ Intensywna i trzymająca w napięciu narracja, która utrzymuje zaangażowanie czytelników.
⬤ Silna więź emocjonalna między bohaterami, w szczególności rozwijająca się historia miłosna między Serenity i Montesem.
⬤ Rozległy i dobrze rozwinięty świat, który dodaje głębi historii.
⬤ Fabuła o wysokiej stawce z mnóstwem akcji, zdrad i moralnych niejasności.
⬤ Silna główna bohaterka, która pomimo swoich zmagań przykuwa uwagę czytelników.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że powtarzalność fabuły, zwłaszcza w odniesieniu do prób zamachów, jest męcząca.
⬤ Krytyka rozwoju postaci, zwłaszcza Montesa postrzeganego jako narcystyczna lub despotyczna postać.
⬤ Wprowadzenie amnezji jako elementu fabularnego zostało uznane przez niektórych za niepotrzebne, skutkujące utratą siły oryginalnej postaci.
⬤ Niektóre sceny mogą wywołać traumę u czytelników, którzy doświadczyli traumy, szczególnie związanej z utratą ciąży.
⬤ Kilka cliffhangerów i nierozwiązanych pytań irytuje czytelników szukających zakończenia.

(na podstawie 222 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Queen of Traitors (The Fallen World Book 2)

Zawartość książki:

Mówią, że jestem królową.

Mówią, że poślubiłam potwora. Że zrobiłam to dobrowolnie.

Mówią, że on nie może umrzeć, że się nie starzeje. Że razem rządzimy spustoszonym światem.

Mówią, że kiedyś byłam jedną z nich, ale teraz jestem zdrajczynią.

Mówią wiele rzeczy, których nie pamiętam, ale...

Obawiam się, że to, co mówią, jest prawdą.

Jest jeszcze to, czego nie mówią, co widzę w ich oczach...

Król ich przeraża. Nie można go powstrzymać. A co najbardziej niepokojące...

Idzie po mnie.