Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Queen of the Lakes” to dobrze zbadany i wciągający opis historii i opowieści o największych frachtowcach Wielkich Jezior. Recenzenci chwalili szczegółowy tekst i skuteczną narrację Billa Nevitta, dzięki czemu treść jest przystępna i przyjemna, nawet dla tych, którzy zazwyczaj nie czytają literatury faktu. Niektórzy czytelnicy zauważyli jednak, że książka jest dość wąska i może nie spodobać się szerszej publiczności. Ponadto pojawiły się prośby o więcej treści wizualnych, takich jak zdjęcia.
Zalety:Dobrze zbadana i szczegółowa treść, wciągający styl pisania, doskonała narracja Billa Nevitta, przyjemna dla osób zainteresowanych historią morską, kompleksowy przegląd frachtowców Wielkich Jezior.
Wady:Wąski zakres tematyczny może nie spodobać się każdemu, brak treści wizualnych, takich jak zdjęcia, niektóre sekcje mogą wydawać się suche lub przytłaczające ze względu na ilość szczegółów.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Queen of the Lakes
Zawartość książki:
Ta książka jest opisem statków, które nosiły nazwę "Queen of the Lakes", honorowy tytuł wskazujący, że w momencie wodowania statek jest najdłuższy na Wielkich Jeziorach. W jednej z najbardziej wszechstronnych książek, jakie kiedykolwiek napisano na temat morskiej historii jezior, Mark L. Thompson przedstawia winietę każdego z kilkudziesięciu statków, które nosiły ten tytuł, opisując daty rejsu, jego wymiary, pochodzenie nazwy, rolę w rozwoju gospodarczym regionu i historię żeglugi. Poprzez historie poszczególnych statków Thompson opisuje również rozwój projektowania statków na Wielkich Jeziorach i zmieniający się charakter przemysłu żeglugowego na jeziorach.
Wodowanie pierwszego statku na jeziorze Ontario w 1678 roku - niewielkiego Frontenac, małego, dwumasztowego statku o wadze zaledwie około dziesięciu ton i długości nie większej niż czterdzieści lub czterdzieści pięć stóp - uruchomiło proces ewolucji, który trwał przez ponad trzysta lat. Statek ten jest bezpośrednim przodkiem wszystkich statków, które kiedykolwiek pływały po Wielkich Jeziorach, począwszy od Str. Onoko, zwodowanego w 1882 roku i pierwszego statku noszącego nazwę Queen of the Lakes; do Str. W. D. Rees, który nosił ten tytuł tylko przez kilka tygodni, aż do dzisiejszej Królowej, Tregurtha, najdłużej pływającego statku na jeziorach od czasu jego zwodowania w 1981 roku.
Chociaż statki pływające po Wielkich Jeziorach mogą być przewyższane pod względem wielkości i wydajności przez wiele nowoczesnych frachtowców oceanicznych, Thompson zauważa, że statki pływające obecnie po wielkich słodkowodnych morzach Ameryki Północnej osiągnęły poziom mistrzostwa operacyjnego, który nie ma sobie równych nigdzie indziej na świecie, biorąc pod uwagę nieodłączne ograniczenia systemu Wielkich Jezior. Tregurtha króluje jako wzór niezrównanego kunsztu morskiego i jako spadkobierca długiej i chwalebnej tradycji doskonałości. Każdy wspaniały statek, który nosił ten tytuł w przeszłości, przyczynił się w pewnym stopniu do wielkości ucieleśnionej w Tregurtha. Z czasem jej tytuł Królowej Jezior przejdzie na kolejny monumentalny frachtowiec, który przeniesie sztukę i naukę budowy i eksploatacji statków na jeszcze wyższy poziom.
