Krew i złoto: Historia Rady Stosunków Zagranicznych

Oryginalny tytuł:

Blood and Gold: The history of the Council on Foreign Relations

Zawartość książki:

Rewolucje nie są dokonywane przez klasę średnią, ale przez oligarchię na szczycie. W Ameryce Rada Stosunków Zagranicznych jest grupą kształtującą politykę grup marksistowskich w Stanach Zjednoczonych, kontrolującą zależne organizacje polityczne poświęcone propagandzie marksistowskiej, w tym Instytut Stosunków Pacyficznych.

Rada Stosunków Zagranicznych została założona w 1919 roku przez delegacje na Konferencję Pokojową w Paryżu, z siedzibą w Nowym Jorku i siostrzaną organizacją, Królewskim Instytutem Spraw Międzynarodowych, w Londynie. Instytut Stosunków Pacyficznych został utworzony wyłącznie dla spraw Dalekiego Wschodu. Rada Stosunków Zagranicznych została niedawno zbadana przez Senacką Podkomisję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, która stwierdziła, że była to komunistyczna organizacja frontowa poświęcona marksistowskiej rewolucji światowej.

Udowodniono, że Instytut był głównym czynnikiem w tworzeniu nowego społeczeństwa w Ameryce, społeczeństwa zaplanowanego przez Marksa i Lenina, w którym religia i instytucje polityczne nie miały miejsca. Rada Stosunków Zagranicznych, założona przez internacjonalistów i interesy bankowe, odegrała znaczącą rolę w kształtowaniu polityki zagranicznej USA od momentu jej powstania w 1920 roku.

Jej członkostwo jest zdominowane przez internacjonalistów i utrzymuje ścisłą kontrolę nad działaniami i celami grupy. Rada odniosła sukces w narzuceniu dekretu milczenia na członków Amerykańskiej Komisji do Negocjacji Pokojowych w 1918 roku i zaangażowała się w dalekosiężne projekty propagandowe w celu promowania swojej wersji wydarzeń politycznych.

Dzięki nieograniczonym funduszom i wpływowym członkom, Rada Stosunków Zagranicznych pozostaje kluczowym graczem na światowej arenie politycznej.