Kościoły bizantyjskie w Konstantynopolu

Opinie czytelników

Recenzje książki podkreślają istotne kwestie związane z jakością jej reprodukcji, szczególnie w odniesieniu do diagramów, podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają głębię treści związanych z kościołami bizantyjskimi.

Tekst stanowi wyczerpujące studium kościołów bizantyjskich w Konstantynopolu, co docenią użytkownicy zainteresowani architekturą historyczną. Pasja autora do tematu i wgląd w kontekst historyczny są również dobrze oceniane.

Jakość reprodukcji jest słaba, zwłaszcza diagramy, które są opisywane jako niezrozumiałe, zniekształcone, aw niektórych przypadkach bezużyteczne. Książka jest drukowana na żądanie, co nie odpowiada jakości oryginału, a wielu czytelników wyraża rozczarowanie zarówno jakością fizyczną, jak i prezentacją treści.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Byzantine Churches In Constantinople

Zawartość książki:

BYZANTINE CHURCHES IN CONSTANTINOPLE THEIR HISTORY AND ARCHITECTURE BY ALEXANDER VAN MILLINGEN, M. A., D. D. 1912 PRZEDMOWA Niniejszy tom jest kontynuacją pracy, którą opublikowałem kilka lat temu pod tytułem Byzantine Constantinopie the: Mury miasta i przyległe miejsca historyczne. W tamtej pracy miasto było postrzegane głównie jako cytadela Cesarstwa Rzymskiego na Wschodzie i bastion cywilizacji przez ponad tysiąc lat. Ale miasto Konstantyna było nie tylko potężną fortecą. Było to ponadto centrum wielkiej wspólnoty religijnej, która opracowała dogmaty, wspierała formy pobożności i kontrolowała administrację kościelną, która wywarła głębokie wrażenie na myśli i życiu ludzkości. Nowy Rzym był Świętym Miastem. Był zatłoczony kościołami, uświęconymi, jak wierzono, szczątkami apostołów, proroków, świętych i męczenników Kościoła katolickiego, sanktuariami, w których ludzie gromadzili się, by oddawać cześć, z bliska i z daleka, jak przed bramami nieba. Sanktuaria te zostały ponadto zbudowane i upiększone w sposób, który wyznacza odrębny i ważny okres w historii sztuki i może zainteresować artystę i architekta. Mamy zatem wystarczające powody, aby uzasadnić nasze badanie kościołów bizantyjskiego Konstantynopola. Z ogromnej liczby kościołów, które niegdyś wypełniały miasto, przetrwała tylko niewielka pozostałość.

Trzęsienia ziemi, pożary, grabieże, zaniedbania, nie mówiąc już o łatwości, z jaką bizantyjska struktura może zostać pozbawiona swojej chwały, zmiotły ogromną większość z powierzchni ziemi, nie pozostawiając po sobie ani jednego stojaka. W większości przypadków nie można nawet zidentyfikować miejsc, w których stały. Miejsca, które je znały, już ich nie znają. Pozostało nam zaledwie kilka starych kościołów w mieście, wszystkie z jednym wyjątkiem przekształcone w meczety i niestety zmienione. Zwiedzający musi być zatem przygotowany na rozczarowanie. Wiek nie zawsze jest koroną chwały, a zmiana właściciela i dostosowanie do różnych pomysłów i gustów niekoniecznie prowadzi do poprawy. Nie patrzymy na kwiaty w ich rodzimym klimacie lub w pełnym rozkwicie, ale na kwiaty w zielniku, że tak powiem, lub pozostawione do uschnięcia i rozkładu. Gdy na nie patrzymy, potrzebujemy wyobraźni, aby w wyblakłych kolorach zobaczyć wdzięczne formy i wspaniałe odcienie, które oczarowywały i zachwycały oczy ludzi w innych czasach. Przygotowując tę pracę, korzystałem z pomocy udzielonej przez poprzednich studentów w tej samej dziedzinie badań i z wdzięcznością uznałem swój dług wobec nich, ilekroć była ku temu okazja. Jednocześnie jest to świeże studium tego tematu i zostało wykonane z nadzieją na potwierdzenie tego, co jest prawdą, poprawienie błędów i zebranie dodatkowych informacji.

Zwrócono uwagę zarówno na historię, jak i architekturę tych budynków. Materiały dotyczące tego pierwszego są niestety zbyt skąpe. Nie istnieją żadne ciągłe zapisy dotyczące któregokolwiek z tych kościołów. Kilka incydentów rozproszonych w szerokim przedziale czasu stanowi wszystko, co można wiedzieć.