Corps and Clienteles: Public Finance and Political Change in France, 1688-1715
Tytuł ten został po raz pierwszy opublikowany w 2003 roku. Niewielu historyków zaprzeczyłoby, że Francja Ludwika XIV zdominowała polityczny, kulturowy i militarny krajobraz Europy końca XVII wieku.
Jednak fundamenty finansowe, na których opierała się francuska hegemonia, pozostają otwarte na pytania. Tradycyjnie reżim ten był postrzegany jako archetypowa monarchia centralizująca, w której działania wojenne były głównym motorem napędzającym reformy. Jednak najnowsze badania wskazują na bardziej subtelną interpretację, w której władza była negocjowana, a interesy równoważone między koroną a członkami elity.
Corps and Clienteles oferuje unikalne podejście do tej debaty, koncentrując się na przecięciu instytucji i relacji osobistych w strategiach finansowych otaczających dwie ostatnie wojny Ludwika XIV. Dowodzi on, że zwracając się do elity o wsparcie finansowe na prowadzenie wojny, Ludwik w zamian ustabilizował wiele struktur, na których opierała się elita, zakorzenił elementy przywilejów w całym krajobrazie politycznym i przekazał władzę instytucjom prowincjonalnym.
Zwłaszcza przy udziale uprzywilejowanych korpusów jako pośredników finansowych, polityka finansowania wojny w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat panowania Ludwika głęboko wpłynęła na kierunek, w jakim absolutyzm rozwijał się przez pozostałą część Starego Reżimu. Książka sytuuje okres od 1688 do 1715 roku jako kluczowy etap w rozwoju absolutyzmu; wiążąc wybory dostępne dla Ludwika XIV ze strukturami i instytucjami, które odziedziczył po swoich poprzednikach, jednocześnie wyróżniając jego podejście.
Mierząc również wpływ negocjacji finansowych między koroną a korpusem na późniejsze państwo, argumentuje się, że absolutyzm pod rządami Ludwika nie był ani skostniały, ani w kryzysie, jak często opisuje się drugą połowę jego panowania, ale raczej dynamiczny i elastyczny, ponieważ starał się sprostać finansowym kosztom działań wojennych.
