Konfrontacja z białą supremacją: Imperializm i antykomunizm Stanów Zjednoczonych a wyzwolenie Afryki Południowej, od Rhodesa do Mandeli

Opinie czytelników

Książka zawiera dogłębną analizę amerykańskiego imperializmu w Afryce Południowej, w szczególności w odniesieniu do roli USA w podtrzymywaniu apartheidu w RPA. Kontrastuje działania USA z działaniami ZSRR i Kuby, podkreślając globalną walkę z apartheidem i złożone relacje międzynarodowe. Autor, Horne, przedstawia dogłębną narrację, która wykracza poza granice państwowe, dzięki czemu jest to ważna lektura dla zrozumienia historycznego kontekstu apartheidu i jego współczesnych implikacji.

Fascynująca treść, dobrze zbadana z obszernymi dowodami, oferuje nowe spojrzenie na zaangażowanie USA w Afryce Południowej, fascynująca narracja, którą trudno odłożyć, dostarcza mocnych wiadomości na temat złożoności historycznej i politycznej.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tę relację za niewygodną ze względu na jej surowy obraz stosunków między USA a RPA, ponieważ może ona podważyć z góry przyjęte wyobrażenia o narracjach historycznych.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White Supremacy Confronted: U.S. Imperialism and Anti-Communisim vs. the Liberation of Southern Africa, from Rhodes to Mandela

Zawartość książki:

Opierając się na wyczerpujących badaniach we wszystkich bibliotekach prezydenckich od Hoovera do Clintona, obszernych archiwach Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC) na Uniwersytecie Fort Hare w RPA, wraz z powiązanymi archiwami NAACP, fortun Forda i Rockefellera itp., jest to najbardziej wszechstronny jak dotąd opis splątanych historii apartheidu i Jima Crowa, których kulminacją był wybór Nelsona Mandeli na prezydenta w Pretorii w 1994 roku.

Autor szczegółowo śledzi bliskie związki między Nelsonem Mandelą, Paulem Robesonem i W. E. B. Du Boisem - między innymi - oraz to, jak ich współpraca z obozem socjalistycznym (zwłaszcza Związkiem Radzieckim i Kubą) była decydującym czynnikiem (wraz z walką Afrykanów i ich sojuszników po obu stronach Atlantyku) w zmuszeniu do niechętnego odwrotu towarzyszy broni: apartheidu i Jima Crowa. Jednak kilka tygodni po upadku muru berlińskiego reżim apartheidu zdecydował się uwolnić Mandelę i zalegalizować ANC oraz jej bliskiego sojusznika, Południowoafrykańską Partię Komunistyczną - podczas gdy antykomunizm, główna ideologiczna broń klasy rządzącej zarówno w Waszyngtonie, jak i Pretorii, wzrosła - stawiając rząd Mandeli w osłabionej pozycji w preludium do pierwszych demokratycznych wyborów w kraju w 1994 roku i później.

Na tych porywających stronach szczegółowo opisano również walki sojuszników w Namibii, Angoli, Zimbabwe, Kongo, Tanzanii, Zambii i Mozambiku, a także masowy ruch solidarnościowy w USA - zwłaszcza wśród związków zawodowych i studentów - który w znacznym stopniu przyczynił się do zwycięstwa. Jest to historia warta przestudiowania, gdy kontynuujemy walkę z antykomunizmem i walczymy o socjalizm.