Komunistyczny postscriptum

Opinie czytelników

Recenzje chwalą książkę Borisa Groysa jako znaczącą i wciągającą eksplorację współczesnego marksizmu, skupiającą się na znaczeniu teorii marksistowskiej w dzisiejszym kontekście. Groys argumentuje, że radziecka tradycja dialektyczna może służyć jako model dla przyszłych badań, podkreślając siłę zwykłego języka i złożoność sprzeczności w filozofii politycznej.

Książka jest wysoce zalecana dla osób zainteresowanych współczesnym marksizmem, ukazując błyskotliwość Groysa jako teoretyka sztuki i pisarza. Zapewnia prowokującą do myślenia perspektywę na „zdyskredytowaną” marksistowską teorię polityczną i rzuca wyzwanie istniejącym normom filozoficznym. Argumenty są ugruntowane w kontekście historycznym, zwłaszcza w pracy Józefa Stalina, a pisarstwo jest wciągające i mocne.

Książka może wymagać wcześniejszej znajomości „Diamatu” (materializmu dialektycznego) dla pełnego zrozumienia. Niektórzy mogą uznać wnioski Groysa za szokujące lub kontrowersyjne, zwłaszcza w odniesieniu do ponownej oceny radzieckiej filozofii politycznej i jej implikacji.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Communist PostScript

Zawartość książki:

Od czasów Platona filozofowie marzyli o ustanowieniu racjonalnego państwa rządzonego siłą języka.

W tym radykalnym i niepokojącym opisie radzieckiej filozofii Boris Groys argumentuje, że komunizm podziela to marzenie i najlepiej rozumieć go jako próbę zastąpienia więzi finansowych więzami językowymi jako cementem jednoczącym społeczeństwo. Transformacyjna moc języka, medium równości, jest kluczem do każdej nowej rewolucji komunistycznej.